من ار چه در نظرِ یار خاکسار شدم رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند چو پرده دار، چو پرده دار به شمشیر می زند همه را کسی مُقیمِ، کسی مُقیمِ حریمِ حَرم نخواهد ماند ز مهربانیِ جانان طمع مَبُر حافظ ز مهربانیِ جانان طمع مَبُر حافظ که نقشِ جور و نشانِ ستم نخواهد ماند