അഴകേ. ഇനിയില്ലാ വേറാരുമേ ഉലകിൽ. ഇനിയെല്ലാം നീ മാത്രമേ വിണ്ണിലെ അലയുന്ന താരമേ നിലയില്ലാ ഭൂമിയിൽ അറിയാതെ വീണതോ മണ്ണിലെ അഴകേറുമെല്ലാമേ ഉണരുന്നേ മെല്ലെ കൊതിയാലെ നിന്നെ കാണാനായ് നിറ കുങ്കുമമാകെ മെയ്യണിഞ്ഞു ഞാൻ കൈ തൊടുമ്പോൾ നിന്നെ മൂവന്തിയാലെ ആ ഉയിരെ നീയേ ഉള്ളിനുള്ളിലായ് ചേർത്തു വച്ചേ ഞാനേ എന്നെന്നുമേ