Coraz trudniej mi pisać do Ciebie
Coraz trudniej do Ciebie mi być
Coraz trudniej przerobić na siedem
Numer nieba, pod którym przyszło nam żyć
Kiedy chciałem byś przerwała tę zabawę
I byś wreszcie poszła za mną
Jakiś kułak intelektu
Powiedział że wyrywam Cię z kontekstu
I że dura lex i sed lex
Albo jakoś tak podobnie się wyraził
Języki obce są mi obce
I nie wiem, co te słowa znaczą
Ale jestem prawie pewien
I mnie, i Ciebie tym obraził
Coraz trudniej nam pisać do Ciebie
Coraz trudniej do Ciebie nam być
Coraz trudniej przerobić na siedem
Numer nieba, pod którym przyszło nam żyć
Tyś już przecież ani wielka, ani piękna
Już niemłoda, chyba niezbyt mądra jeszcze
I ja mam niewiele więcej
Mam w zanadrzu już ostatnie moje serce
I z kim ja się mam pogodzić
Z Tobą czy z tym rzeczy stanem
Jeśli z Tobą - Ty nas pogódź
Bo ja mogę żyć bez Ciebie
Jak nic złego się nie stało
Tak nic złego się nie stanie
Coraz trudniej nam pisać do Ciebie
Coraz trudniej do Ciebie nam być
Coraz trudniej przerobić na siedem
Numer nieba, pod którym przyszło nam żyć
Miłościwie dziś wybrani Cię kochają
Każdy może-zdjęcie z Tobą,z tyłu orzeł
Moja Ty, wciąż jeszcze-miła
Jakaś trudna nam się miłość przytrafiła
Dziś gdy pod twoim oknem czekam
Choćby poruszenia się firanek
Wiem,że jesteś.I ja jestem
Ale z nami będzie koniec, kiedy ja.
Nawet wstydzić się za ciebie
Już przestanę
Coraz trudniej nam pisać do Ciebie
Coraz trudniej do Ciebie nam być
Coraz trudniej przerobić na siedem
Numer nieba, pod którym przyszło nam żyć
A wolność to nie jest port,
Nie adres i nie przystań
Wolność - to taka musi być,
Żeby z niej nawet nie skorzystać.