Ödettiğin tüm bedeller yetmedi mi tanrım?
Bu boktan şehrin havasından da bunaldım artık
Başarma isteğiyle kendime kurduğum şu baskılardan
Kurtulmanın bi yolu varsa da Rap'tir adı eminim
Pişman olmadım asla yaktığım hiçbir sayfadan
Çünkü hatırası duruyo mavi kaplı defterin
Korkularla besledi kalbim sebep olduğu nefreti
Tam düzlüğe çıktım derken kaybettim ekseni
Tutamadığım tek bir söz var ben değilim suçlusu
İpin ucunu kaçırdığım için tavırlarım kuşkulu
Kaç vakte böldüm geceleri kaçırdığım uykumu
Kendimi affetmeye dahi el vermiyo gururum
Huzuru hangi kalpte bulabilirim inan ki bilmiyorum
İçimde kopan savaşlarla uzlaşmayı deniyorum
Bugün, durduk yere bana bilenen insanların
Soğuk bakışlarının ortasındayım, titriyorum
Bazen düşünüyorum her şeyi çok uzattığımı
Herkesi neden özür dilesem bile kırdım?
Neden kader bi ton sorumluluğu insanlığa yıktı?
Cevabı kendimiz bulamazsak her neden bi sır mı?
Eksiklerimi öğrenince yüzüme bakıp acıyan var
Çıkar olarak kullanır mı karakterimi tanıyan?
Zehirli biriyim ben toplumuyla çatışan
İyi insan olmak günah üzerime yapışan
Gücümün bittiğini hissettiğimde çıkan sorunlar
Meşgul eder bana alışmayan balkonumda
Evim mi beni ben mi evimi tanıyamıyorum hapsolunca
Yalnızlığa ya da tanıdığım insanlar bıçak vurunca
Eski ben öldü, ilaçlar kanıma karıştı
Belki unutmak değil unutmamak hastalıktır
Anlayın beni lütfen her söz bi yakarıştır
Zaten sorunlarım anlaşılmayınca acıttı