Sanki her gün yaşıyorum
Bir gün ecelle ölmek için
Kaç ay doğdu ayrı kalalı
Yok mu sebep dönmek için?
Eğer öldüğünde cennetinde denk gelirsek
Ziyaretimin amacı belli son bi' defa görmek için
Her gecemi kağıda yazdım
Odam soğuk, söndü güneş
Yokluğunda her saniye bir şekilde döndü güne
Yüz hatlarım yalana gebe; bakma yani güldüğüme
Şunu da bil ki canım yokken sevinem'iycem öldüğüme!
Adına sustuğum tüm küfürlerimi arz ederim
Bakma yüzüme bi' gün yolda beni görüp de şans eseri
Fırtınamda kaybolurum aşka doğru ters eserim
Duran kalbim çarşaf gibi asfalta derse beni
Artık ben dışında her insanla mutlu ol
Şu gözlerinde görüyorum ki inat var da tutku yok!
Başka bi' şey nasıl yerini tutmuyor?
Ben anlamadım bak yine yok şarkımda mutlu son
Bir kaç satır sen yazdım; aç da dinle kendini!
Ben yıllarca sağırlarla paylaştım derdimi hep!
Yüzünde anlamışca bir ifade vardı; ben de inandım!
Anladım ki bur'da herkes sen değil
Bir kaç satır sen yazdım; aç da dinle kendini!
Ben yıllarca sağırlarla paylaştım derdimi hep!
Yüzünde anlamışca bir ifade vardı; ben de inandım!
Anladım ki bur'da herkes sen değil
Dört duvarda hapsoldum, tel örgüler penceremde
İsyanla suçlandım bunun sebebi sence ne?
Gözümü açıp güneşe doğru bakamıyorum
Yalanlarla sıvanmış lan çevremdeki her cepe!
Teşbihte varsa kusur ben değilim sorumlusu
Göremiyorum sonrasını yardımcı olur musun?
Ben ki bir şiirim, fakat senle yorumsuzum
Yıllarca gülememişken inancını korur musun?
Nefeslerimi kontrolden çıkarmıştı varlığın
Meğer ben'le hiç olmamış, benim ben'le sandığım
Sigara değil nefretimdi çarşafımla sardığım
Ve doğru bütün geçmişimin ellerinle yandığı!
Sen biz olmayı unuttukça başka birine sarıldın!
Bu öfkeyle insanoğlu ölümü dahi yanıltır!
Yaptığının yok bir ismi, böyle sevgi kalır mı?
Ölsen bile hep yanında kalırdım
Bir kaç satır sen yazdım; aç da dinle kendini!
Ben yıllarca sağırlarla paylaştım derdimi hep!
Yüzünde anlamışca bir ifade vardı; ben de inandım!
Anladım ki bur'da herkes sen değil
Bir kaç satır sen yazdım; aç da dinle kendini!
Ben yıllarca sağırlarla paylaştım derdimi hep!
Yüzünde anlamışca bir ifade vardı; ben de inandım!
Anladım ki bur'da herkes sen değil