เส้นทางเส้นนี้ ล้อมรายด้วยต้นยาง
หนึ่งศูนย์หกพาฉันเข้าไปเจอ
เมืองที่งามท่ามกลางหมอกสีจาง ๆ
ผู้คนรอยยิ้ม มิตรไมตรีเต็มเปี่ยม ในทุก ๆ วัน
หัวใจอ่อนโยน อบอุ่นและคุ้นเคยมานาน
อยากจะแนะนำให้เธอรู้จักจัง
ให้เวลานำพาเธอมาสักวันนึง
เส้นทางเดินที่หวนชวนกลับมา
ในค่ำคืนนั้นที่เราได้พบได้เจอได้สัญญา
แม้พรุ่งนี้เป็นอย่างไร
อนาคตพลิ้วไหวเลือนลาง
อ่อนโยนกว่าที่ฉันคิด มองไปทุกทาง
ไม่ชัดเจนยังคงเฝ้าตามหา
เส้นทางฝันใกล้เข้ามาถึง
เท่านี้ ความรู้สึกดี ๆ มันเอ่อล้นออกมา
มองที่ฉันข้างในแววตา แล้วเธอจะเข้าใจ
เธอและฉันจะก้าวเดินไป
ไปนะ ไปโตยกัน
♪
กี่ร้อนกี่หนาว ฤดูที่แปรเปลี่ยน
กี่ฝนกี่พายุที่วนเวียน
ทำให้ใจนั้นโตขึ้นทุก ๆ วัน
ท่ามกลางดอกไม้ ส้มแดงอมเทา
กลีบทองกวาวแย้มบาน
เส้นทางที่เดิน อาจเจอะและพบความลำบาก
แต่อย่างน้อยเราก็โตขึ้นอีกวัน
และในวันที่ฉันเคว้งคว้างลอยบนฟ้าไกล ๆ
ฉันยังคงได้พบ ใครสักคน
ที่จะคอยส่งยิ้มและ
คอยเป็นพลังในวันที่หมองหม่น
แม้พรุ่งนี้เป็นอย่างไร
อนาคตพลิ้วไหวเลือนลาง
หากยังรอให้ฉันพบ และเจอเส้นทาง
โหดร้ายยังไง ไม่ยอมแพ้
เพราะความรักนั้นมีความหมาย
กลั่นเป็นหยดน้ำที่ยังคลอ และเอ่อล้นออกตา
นี่แหละความสุขที่มีค่า
มากมายเกินสิ่งใด
♪
หนาวยังมีวันเหือดหาย
น้ำค้างกลายเป็นอุ่นไอ
บนพื้นดินยังคงกำเนิด
เกิดเป็นพันธุ์ไม้ขึ้นใหม่
ทั้งเรื่องราวที่เศร้าใจ
จะทุกข์หม่นหมองและอ่อนไหว
จะกลับกลายเป็นวันดี
ปลุกรอยยิ้มที่เคยมี
และยังคงมีพรุ่งนี้ให้เริ่มใหม่
แม้พรุ่งนี้เป็นอย่างไร
อนาคตพลิ้วไหวเลือนลาง
อ่อนโยนกว่าที่ฉันคิด มองไปทุกทาง
ไม่ชัดเจนยังคงเฝ้าตามหา
เส้นทางฝันใกล้เข้ามาถึง
เท่านี้ ความรู้สึกดี ๆ มันเอ่อล้นออกมา
มองที่ฉันข้างในแววตา แล้วเธอจะเข้าใจ
เธอและฉัน จะก้าวเดินไป
ไปนะ ไปโตยกัน