คิดถึงช่วงเวลาพิเศษ
ช่วงเวลาที่แสนวิเศษ
และไม่มีวินาทีใดที่มันจะดีกว่านี้
ทุกโมงยามที่แสนวิเศษ
Keep me go back to that day
แม้จะนานเท่าไหร่
บ้านของหัวใจจะไม่ลบเลือน
น้องสาวมาลงใต้กับพี่หม้ายอ่ะ
จำได้ม้ายหวันเย็นวันนั้นที่ขับรถ
เวียนเลน้องยังชี้ให้พี่แลโหมลากเรือตังเก
แวะซื้อหนมจากเผื่อว่าอิอยากตอนแลหนังลุง
น้องนั่งหัวพุงแข็งพี่ไม่ได้แกล้งแค่ตบยุง
อยากให้เธอเข้าใจถึงสิ่งใด ๆ ที่น้องไม่รู้
อยากให้เธอได้รู้ ว่าพี่นี่รักน้องมากแค่ไหน
ชาดสวยเหลือเกินไอยาลังกะ
ม้ายใครอิเกินแฟนใครล่าววะ
สาวไหนม่ายเทียมคนนี้สิวะ
จดจำขึ้นใจเลยน้า น้องน้าน้า
โอ้ละหนอวันก็หมุนเวียนไป
ใจดวงน้อยคอยเสมอนะคนดี
คิดถึงช่วงเวลาพิเศษ
ช่วงเวลาที่แสนวิเศษ
และไม่มีวินาทีใดที่มันจะดีกว่านี้
ทุกโมงยามที่แสนวิเศษ
Keep me go back to that day
แม้จะนานเท่าไหร่
บ้านของหัวใจจะไม่ลบเลือน
โอ้ว่าอ้ายเอย (โอ้ว่าอ้ายเอย)
ตอนนี้เป็นจั่งใด๋คึดฮอดกันอยู่บ่น้อ
ยังจำได้บ่มื้อแรกที่เฮาได้มาพ้อ
ยามสายกะพากันไปเกี่ยวข้าว
ดั่งพรรณนาหมู่มวลนกกา
ส่งเสียงกันมาเจื้อยแจ้ว
ออนซอน ละออนซอนเด้อ้าย
ขั่นเป็นผาแดงแล้วน้องสิเป็นนางไอ่
มาตุ้มมาโฮมกัน
เอ้าฟ้อนกันใส่บุญบั้งไฟเมื่อตอนปีก่อน
พาไปเบิ่งผีตาโขนอ้ายบอกฮักกันตลอด
แม้ฤดูกาลมันสิเปลี่ยน
ความฮักยังคือเก่า
บ่แปรผันดังสัญญาที่เคยบอก
โอ้ละหนอวันก็หมุนเวียนไป
ใจดวงน้อยคอยเสมอนะคนดี
คิดถึงช่วงเวลาพิเศษ
ช่วงเวลาที่แสนวิเศษ
และไม่มีวินาทีใดที่มันจะดีกว่านี้
ทุกโมงยามที่แสนวิเศษ
Keep me go back to that day
แม้จะนานเท่าไหร่
บ้านของหัวใจจะไม่ลบเลือน
คืนที่เดือนยี่เป็งส่องกระทบน้ำปิง
ยังมีคนกึ้ดเติงด้วยหัวใจ๋ฮักจริง
แสงเทียนกระทง ส่องสว่างเวียงพิงค์
ยังบ่างามเต้าน้องสาวลูกแม่ระมิงค์
เฮาเกยแอบอิงกายผ่อโคมลอยเรียงราย
เคยไปไหว้ขอพรหน้าป้อขุนเม็งราย
ขอเพียงชีวิตอ้ายมีน้องเคียงกาย
อยู่กู้ล้านนา ข้างอ้ายบ่าวเจียงฮาย
ยกมือไหว้วัดขาว จะปาแอ่วบ้านดำ
แก้มน้องแดงเหมือนสตอร์วเบอร์รี่น้ำจำ
ผ่อโคมยี่เป็ง แล้วอ้ายขอแวะบ้านกำ
จะขอกระซิบบอกฮักข้างหูน้องซักล้านกำ
โปรดเถอะฟังกันก่อน
ยามเมื่อทุกข์ปกคลุมหัวใจเราไปทุกที่
แต่หากได้มาบางกอก
สุขที่ใฝ่หามานานแสนนานคือบางกอกนี้
คิดถึงคืนวันล่องเรือด้วยกัน ตักบาตรร่วมขันให้บุญหนุนนำ
ถ้าเธอยังจำภาพวันเหล่านั้นเหมือนกันคงดี
คิดถึงช่วงเวลาพิเศษ ช่วงเวลาที่แสนวิเศษ
และไม่มีวินาทีใดที่มันจะดีกว่านี้
ทุกโมงยามที่แสนวิเศษ
Keep me go back to that day
แม้จะนานเท่าไหร่ เท่าไหร่ เท่าไหร่
คิดถึงช่วงเวลาพิเศษ
ช่วงเวลาที่แสนวิเศษ
และไม่มีวินาทีใดที่มันจะดีกว่านี้
ทุกโมงยามที่แสนวิเศษ
Keep me go back to that day
แม้จะนานเท่าไหร่
บ้านของหัวใจจะไม่ลบเลือน
จะกลับไปเยือนเสมอ
จากวันแรกที่พบเธอ
จะบ่มีวันเปลี่ยนไปยังกึ้ดหาเธอจับใจ
และไม่ว่านานเท่าไหร่
บ้านของหัวใจจะไม่ลบเลือน