Geçiyor herkes bu duraktan biri bile durmuyor eyvah
Biri bile beni duymuyor heyhat, bile bile bütün acılar peydah
Buna rağmen haykırmak anlamsız, tebessüm yasak meyve
Yalnızken çok kalabalığım ben, sanırım bana kaldı bu meydan
Kendime gelmem için yol epey var, epey var
Pişmanlık bitki örtümüz; dilimizde hep eyvah, hep eyvah
Artık neşeli bir şeyler mırılda zaman hep efkar, hep efkar var
Ne sevda ne kavgam beni düştüğüm yerden kaldıramaz
Ruhum gözü dönmüş seyyah, bağlı bir uçurtma ipinin ucunda
Kanatlarını koparmış insan denen şu yalan ve hırçın zaman
Söylemek istediğim daha çok şey var da hepsi dilimin ucunda
Süzülüyorum gökyüzüne doğru düş kırıklıklarımdan bir kanat
Cesedim yerde bir uçurtma ipi üzerimde
Tavanda asılı ruhum, ağırlık yok üzerimde
Küfrederim, üzülür de gülerim de
Sizinle olsun her şey, uçurtmalar benimle
Cesedim yerde bir uçurtma ipi üzerimde
Tavanda asılı ruhum, ağırlık yok üzerimde
Küfrederim, üzülür de gülerim de
Sizinle olsun her şey, uçurtmalar benimle
Son pişmanlıktaki faydayım, hayatta boş verilmiş payda
Hatıralar ahmakıslatan yağmur sabrımı taşıran damla
Psikolojimi alt üst eder kaygı denen tren süzülürken zihnimdeki rayda
Elime yüzüme bulaşır yaşamak, kahretsin can darda
Cam bardak gibi kırılan beni birleştirip anla
İyileştirir anlam ama artık ekmek yedirmiyor mana
Buna çarem yok, düşünürken boş, sana gelip diyemem beni anla
Gelmez o gemi bekleme boşa, yine delinin biri demir atıyor bir limana
Ve ne mana harcadım uğruna, bir kez olsun olmadı beni durduran
Son durak mı bir avuç toprak, nefes alıp vermek mi yaşamak
Fakat hayat o kadar zor değil diyen insanların her şeyi basit
Her şey nasip değil gülüm, asil bir canavar diz çöküyor nasıl
Cesedim yerde bir uçurtma ipi üzerimde
Tavanda asılı ruhum, ağırlık yok üzerimde
Küfrederim, üzülür de gülerim de
Sizinle olsun her şey, uçurtmalar benimle
Cesedim yerde bir uçurtma ipi üzerimde
Tavanda asılı ruhum, ağırlık yok üzerimde
Küfrederim, üzülür de gülerim de
Sizinle olsun her şey, uçurtmalar benimle