Yeryüzünden sonsuza Sebebi yok, nasılsa biçilecek bi' son İsimli romanlarım var bi' yanı toz bi' yani köz Elini çek, yerini bul, derine in Şu hayat kırıklarıma da bakma öyle Bulaşmasın eline kir Tanrım hangi yöne açılmalı ellerim? Yüzünü unutmamak için hangi dua edilmeli? Sahi, ne zaman unuttum seni? Hangi dili kullanmalıyım sana gerçekten yalvarmak için? Vay değişmişsin Şu üstü kapalı geçtiğin kirli geçmişin yüzüne geçmiş izi Gayet şık giyinmiş bi' leş gibiyim Sense dünün açtığı bi' kesik mütemadiyen iyileşmediği Belli, senin şiir falan okuduğun yok Okusan anlardın neden yerlerde kanlar Anlardın birleşmemiz gayet radikal Biz bu hikayenin ayakta kalan son direnişçileriyiz Ağzımızda aynı türkü göğe karşın söylediğimiz Ah hatırlamazsın sen Bi' şiirin son mısralarında ağlamamaya tövbeliyiz veyahut Gülümse çekilsin kanım çalınsın çanlar Yanımda kalanlar da adına tamahkar Şu güzel saçlı yalanlar da var Zira payımda hak sahibi hatrı sayılır intiharlar Kutlayın bunu ey soysuz riyakarlar Yok olmak üzreyiz Henüz yolun başında bi romanda Son olmak üzreyiz Umut sanat derken kısıldı sesimiz Geriye zırvalarca umut aziz, pes etmek üzreyiz Ben bu çağın çiğneyip tükürdüğü aylak adam Refakatçi bi şişe rom kafi rotamız rastgele kaptan Gidelim tek bi' ayak izi bırakmadan Bi' gün bi' şarkıda karşılaşır el sallarız uzatmadan