Hakikat yazılı bi' karanlık sokaktan
Geçmekteyim yüzümde gözyaşları donarken
Yokluğun daha ağır okkalı bi tokattan
Henüz yolun başında olduğum yere çökerken
Vakit dar
Yirmili yaşların başında ölümü düşlerken
Zaman çelimsiz bedenimi hapsetmiş bi cam fanusa
Fısıldamam bi hayli manidar
Çok erken
Henüz çok erken
Çok erken
Henüz
Çok erken
Henüz çok erken
Çok erken
Henüz
Cam kırıklarını toplamaya zamanım var
Bunu da yaz derhal kayıplarımın arasına
Yine bana küfreder gibi gülümse ara sıra
Bi' daha sakın dokunma kimsenin yarasına
Semaya demli şiirler haykır gidenler anısına
Tükenmiş nefesim oysa gelinmiş yolun yarısına
Suskunluğumun yanı sıra
Bağıra bağıra basıyosun hissizliğimin acısına
Peki bunların kaçı yazgı kaçı sınav
İtinayla örülmüş duvarlar müsade yok aklımın kaçışına
Bana bi' hoşçakal ayır sonra git işine
Belki kutlarım hiçliğe varışını
Sonra buna da alışırım
Dinlerim ses tellerimin yalnızlığı çalışını
Sonra belki toprağa karışırım
Üzülme tecrübeyle sabit, bunu da alışır ama
Belki alışırım, kalabalığa karışırım
Yolun yarısını bitiremeden nihayete varışımı
Kutlarız bi' gün sarılırız dokunmadan
Çıplak ellerle izleriz toprak bedenlerin yanışını
Alışılır buna da tanışırız yeniden
Belki farazi sokaklarda
Parazit hislerimin sigarası gibi yanarsın ara sıra
Bana da gülümser gibi bakarsın belki bunun anısına
Bi' bakmışsın yokum, kararmışım sönüp
Delirmişim yönü sapağı kaybetmişim
Aslen ayıp etmişim ölümü görüp
Ölenle ölmüşüm belki
Yenmişim seni bu sefer yolum dervişin gönyesinde durur
Olanlar ölür, ölenler olur, bu kör de tökezler
Benim en sahte maskelerim sahici bedeller öderler
Yolunda gidenlere el salla karanlık çökerken
Henüz değil, henüz çok erken
Çok erken
Henüz çok erken
Çok erken
Henüz
Çok erken
Henüz çok erken
Çok erken
Henüz
Çok erken
Henüz çok erken
Çok erken
Henüz
Çok erken
Henüz çok erken
Çok erken
Henüz