Maalesef, maalesef; dünya ceza demek
Tenime düşen düğüne selam olsun, yardım et dervişler
Acıya lanet edene lanet et ve davet et ki
Bu gece kapımı çalsın ölüm
Muhammed yağdı(?) ne zaman özlediysem kendimi
Tespihler en güzel katillerdir, ne söyledi
Dağ başında dans eden ölümler izle
Ve İsa, eline çakılan çiviler: kalbimin güvercini
Beşiktaş tümseklerini rabbe sual, isyan haşa
Bunlar vesaireyle geçir
Nasılsa zaman geçer, denir ki "kınlaşır ten"
Herkes nefes kadar, her şey dile kolay
Gidenin arkasından sular değil ağlamak döken insanlar
Yaşam şarkısında detone vokal
Maalesef kelimesi, kaderin sergisi
Sadece Yusuf düşmez, kuyular herkesi boğar
Yine düşer, yine yanar
Yine ölüm, yine sarar beni
Her son bir yanlışın eseriydi, bitti
Kuyunun dibi artık evim
Yine düşer, yine yanar
Yine ölüm, yine sarar beni
Her son bir yanlışın eseriydi, bitti
Kuyunun dibi artık evim
Şimdi sarardı gökyüzü, bu sepya değil
Bu kötü galipler masalında bi' önsözü tasvir eder kanımca
Yanınca tüm ışıklar fezada
Artık ben bi' esrar kadar fişliyim bu kente
Yusuf'u kaybettim kenan ilinde
Kısılsa adım dilinde, nasılsa ninniler okşardım dizinde
Artık bi' eyyam kadar aşikar varlığım bu kente
Dualar bilir annem, bilmez halim neyse
Aşk şiirleri duyuldu ağzı nefret kokan alimlerden
Çukurdu dünya, kusurduk hep biz
Susardık öyle aniden, çökerdi karanlık bu kente
Yine düşerdik, sanki kanamazdı dizim, yanardı içim
Yine ölüm iliklerdi uslanmaz dilim
Demin sarardı gökyüzü, sepya değil bu
Kötü galipler masasında pay düşen son sözüm
Sadece Yusuf düşmez, kuyular herkesi boğar
Yine düşer, yine yanar
Yine ölüm, yine sarar beni
Her son bir yanlışın eseriydi, bitti
Kuyunun dibi artık evim
Yine düşer, yine yine yine yanar
Yine ölüm, yine sarar beni