Φέρε μπύρες και τσιγάρα
Κι έλα να ερωτευτούμε ξανά από την αρχή
Σε περιμένω σε μια παραλία
Έλα να χορέψουμε ώσπου να 'ρθει η αυγή
(Με τον ήχο των κυμάτων για μουσική)
Και καθώς θα πέφτει ένα αστέρι
Θα ευχηθώ να μη χαθεί ποτέ αυτή η στιγμή
(Ας παγώσει ο χρόνος γύρω μου όταν θα είμαστε μαζί)
Πες με ρομαντική κι ευάλωτη, δεν αντιλέγω, ίσως και να 'μαι
Μα να ξέρεις τα πάντα πως θα 'δινα αυτήν τη βόλτα για να πάμε
Πες με ρομαντική κι ευάλωτη, δεν αντιλέγω, ίσως και να 'μαι
Μα όλον τον κόσμο θα σου 'δινα αυτήν τη βόλτα να πάμε
Θα σου χαμογελώ μεθυσμένα και κάπως δειλά θα σ' αγκαλιάσω
Θ' ανακατέψω τα μαλλιά σου
(Τα προβλήματά μου ίσως για λίγο ξεχάσω)
Γράφω ποίηση στην άμμο
Τ' αγέρι παίρνει μακριά τον καπνό μου
Και σου ψιθυρίζω στίχους που έκρυβα
(Στο πολύτιμο τετράδιό μου)
Θα σου μιλήσω για βιβλία, για τέχνη και για μουσική
Για τους φόβους και τα όνειρά μου
(Για το πόσο θέλω να γυρίσουμε όλον τον κόσμο μαζί)
Και τέλος, θα σου πω για τον έρωτα
Για το χρώμα των ματιών σου
Για την ψυχή σου που με μάγεψε
(Κι ίσως κλέψω, έτσι, άλλο ένα χαμόγελό σου)
Πες με ρομαντική κι ευάλωτη, δεν αντιλέγω, ίσως και να 'μαι
Μα να ξέρεις τα πάντα πως θα 'δινα αυτήν τη βόλτα για να πάμε
Πες με ρομαντική κι ευάλωτη, δεν αντιλέγω, ίσως και να 'μαι
Μα όλον τον κόσμο θα σου 'δινα αυτήν τη βόλτα να πάμε
Πες με ρομαντική κι ευάλωτη, δεν αντιλέγω, ίσως και να 'μαι
Μα να ξέρεις τα πάντα πως θα 'δινα αυτήν τη βόλτα για να πάμε
Πες με ρομαντική κι ευάλωτη, δεν αντιλέγω, ίσως και να 'μαι
Μα όλον τον κόσμο θα σου 'δινα αυτήν τη βόλτα να πάμε
Μα πού είσαι
Ίσως σε κούρασα, δεν έχεις άδικο
Ίσως υπερέβαλα, δεν έχεις κι άδικο
Τα κύματα δεν είναι πια μελωδικά
Μα πού είσαι
Ίσως σε κούρασα, δεν έχεις άδικο
Ίσως υπερέβαλα, δεν έχεις κι άδικο
Δεν ξέρω σε ποιον τα λέω αυτά