Αγαπητό μου ημερολόγιο, απόψε σου τα γράφω κι είμαι μόνη
Αγαπημένο μου μικρόφωνο, απόψε η σιωπή με σκοτώνει
Είμαι κορίτσι σαν να λέμε λουλούδι
Είμαι κορίτσι σαν να λέμε τραγούδι
Είμαι κορίτσι σαν σπασμένο γυαλί
Είμαι της θλίψης κόρη και του σπαραγμού αγγελούδι
Είμ' η μάσκαρα που τρέχει όταν ραγίζει η καρδιά
Είμαι τσιγάρα στα κλεφτά και μεθυσμένα λόγια
Είμ' οι δείκτες, τα ρολόγια όταν κυλάνε αργά
Είμαι στα λάθος αγόρια τα πιο ωραία φιλιά
Έχω κλάψει, έχω γράψει δυο στιχάκια χαζά
Έχω σπάσει, έχω χάσει γκόμενους, φίλες, λεφτά
Γνώρισα λάθος ανθρώπους, γνώρισα τη μοναξιά
Κι όλα αυτά λίγο πριν τα 17
Και
Θυμάμαι να φυσάω τα κεριά
Θυμάμαι την ευχή που 'χα κάνει (ευχή που 'χα κάνει)
Θυμάμαι το κάστρο, θυμάμαι τον δράκο
Μα ο πρίγκιπάς μου έχει πεθάνει
Όταν τελειώνω προτάσεις, δεν βάζω τελεία
Ζωγράφισα μια τοσοδούλα καρδιά
Όταν μου λένε ν' αλλάξω, απλά χαμογελάω
Έχω τον κόσμο γραμμένο καλλιγραφικά
Κι αυτό είναι για 'μας, για κάθε κορίτσι
Για κάθε ματιά που δακρύζει, για 'μας
Για κάθε στροφή που χορεύεις
Για όσα θυμίζεις, για όλα εκείνα, για 'μας
Κι αυτό είναι για 'μας, για κάθε κορίτσι
Για κάθε ματιά που δακρύζει, για 'μας
Για κάθε στροφή που χορεύεις
Για όσα θυμίζεις, για όσα φοβάσαι, για 'μας
Για τα άγρια νιάτα, για τα άδεια λιβάδια
Τις πόλεις που βάδισα βράδια αργά
Έχω αμαρτήσει, μαμά
Κι όλα αυτά λίγο πριν τα 17
Και
Θυμάμαι να φυσάω τα κεριά
Θυμάμαι την ευχή που 'χα κάνει (ευχή που 'χα κάνει)
Θυμάμαι το κάστρο, θυμάμαι τον δράκο
Μα ο πρίγκιπάς μου έχει πεθάνει
Όταν τελειώνω προτάσεις, δεν βάζω τελεία
Ζωγράφισα μια τοσοδούλα καρδιά
Όταν μου λένε ν' αλλάξω, απλά χαμογελάω
Έχω τον κόσμο γραμμένο καλλιγραφικά