Μεχρι το τελος της γης
εγω και εσυ, εμεις.
Μεχρι το τελος του κοσμου
ο άνθρωπος μου εισαι.
Μην προσποιείσαι οτι ταιριαζεις με εκεινους που ήθελαν αλλη να εισαι
Μεχρι το τελος της γης
αρχη και φεγγαρι μου είσαι.
Ενα κλεμμένο αμαξι,ντεποζιτο ωσπου να αδειάσει
Μονο εγω,εσυ και το ηλιοβασίλεμα.
Πες τους ψηλα να σηκώσουν τα χερια και ηρεμα, αυτο ειναι το πλιάτσικο
σημερα βαλε βενζινη και παρτε οτι εχει στην τσεπη του γρηγορα
Υστερα γκαζι, υστερα
Υστερα ναζι, υστερα
Ειπα θα παω με τα νερα σου και ας με καταπιουν τα κυματα
σε προκαλώ, θες να με πνιξεις καντο αργα
τον βυθό σου να δω μια φορα
και να ξεψυχήσω πιο ηρεμος υστερα
δεν θα σε αφήσω μονη
η σκεψη και μονο σκοτώνει
τι μας ενώνει, ξεχνα για λίγο και θα σου το κανω λιανα
αν με χρειάζεσαι και εισαι ας πούμε 8 μιλια μακρια
περπατα 1 και θα τρεξω τα 7
ειναι σαν...
Σαν κατι απο σινεμα
φυγαδες του νομου με σενα μωρο μου
στο τέλος του δρομου,στην ακρη του κόσμου
με ενα φθηνό ουισκι και σενα αγκαλια.
Εισαι το αλλο μισο μου
στο τέλος του δρομου,
στην ακρη του κόσμου
δεν θελω κανεναν
μοναχα εσενα,
μοναχα εσενα και μενα αγκαλια.
Εχεις βάλει φωτια στο σενάριο
σελιδες καις, κ'αναβεις τσιγαρα
φυσας τον καπνο σχηματιζεις καρδιες
και μιλανε ματιες σαν χορδες.
Δεν ηταν ερωτας στην πρωτη ματια
ηταν αρμονια στην πρωτη μιλια
Η φαντασία μου σκεψεις γεννά
και αφηνει για να συμπληρωσεις κενά
στα λαθη μου, θα πεσουν τιτλοι τελους
επιτέλους
επειδη καθε αντιο που εχω πει εχεις κανει σκαλι
σαν μια ανεμοσκαλα προς το φεγγαρι
και μου πες να μείνουμε εκει.
Μεχρι να γινουμε η αστεροσκονη, η μουσικη
και σαν παιδί
που βλεπει για πρώτη φορα την θαλασσα
στα ματια σου κολλησα.
Χαλαλι καθε καστρο που χαλασα
βρηκα δρομο στην αμμο και σου 'δειξα
είπα θα παω με τα νερα σου και ας με καταπιουν τα κυματα.
Εχω εσενα, μια κιθαρα και ενα ονειρο και αυτην την αδεια παραλία
εχεις μια μπύρα, ενα χαμογελο και ενα μισοτελειωμένο τσιγαρο
και μουρμουρας ψιθυριστα μια μελωδια.
Μεθυσμενο τραγουδι
νυφαλια λογια που δεν ειπες ποτε
και σε ερωτευτηκα για αυτό.
Ημουν το πιο γλυκο σου λαθος
και με ερωτευτηκες για αυτο,
γιατι σου ακούστηκε γοητευτικό
μα η γοητεια δεν το κανει σωστο,
μας κανει επικίνδυνους καταβαθος.
Και ειναι σαν κατι απο σινεμα
φυγαδες του νομου με σενα μωρο μου
στο τέλος του δρομου,στην ακρη του κόσμου
με λιγο ουισκι και σενα αγκαλια
Εισαι το αλλο μισο μου
στο τέλος του δρομου,στην ακρη του κόσμου
δεν θελω κανεναν (μόνο εσένα)
δεν θέλω κανεναν (μόνο εσένα)
δεν θελω κανεναν (μόνο εσένα)
φυγαδες του νομου με σενα μωρο μου
στο τέλος του δρομου,στην ακρη του κόσμου
με ενα φθηνό ουισκι και σενα αγκαλια
Εισαι το αλλο μισο μου
στο τέλος του δρομου,στην ακρη του κόσμου
δεν θελω κανεναν
μοναχα εσενα, μοναχα εσενα και μενα αγκαλια