Kırlar ve çocuklar üzerine yazılmıştır Çocuklar ve kırlar Ve çiçekler, ne olursunuz Baksanıza, görmediniz mi? Bi' utanç buğusu var havalarda Ne kırlarda çiçeklerin eski kokusu Ne inadına gülen çocuklar Ne musluksuz çeşme kaldı buralarda Size soruyorum Bostancı'nın kızları Sarıyerli balıkçılar, taksi şoförleri Kaç insana rastlayabiliyorsunuz duvarlarda Duraklarda, odalarda, evlerde? Tanırım sizleri, eskiden bu değildiniz Düşe kalka sokaklarda ya da ana kucağında Güneş gibi gülerdiniz Vay ki birileri bi' şeyleri haksız paylaşa Dalına binerdiniz Ah Gülten'im, İsmail'im, Ali'm, Haydar'ım Nasıl anımsamam, nasıl hatırlamam sizi? Eskiden daha güzeldiniz Kalkın ne olur çocuklar Tek başımıza bi' şey değiliz, değilsiniz Bu aymazlık, bu aldırmazlık insanlığın nesine? Teklik hiçliktir çocuklar, bilmez misiniz? Çiçekler bilmez misiniz? Bu aldırmazlık insanlığın nesine? Kalabalıklar içinde tek olmak Bir cücenin akşam güneşinde bakmasıdır gölgesine Çocuklar, kalkın ne olursunuz Dünya elimizden gidiyor, görmüyor musunuz?