گیا بخت عروج
عروج تے پہنچ جو ہا
ڈینھ وقت زوال دو وَلنے ہن
میری عیش دے عین
ڈُپہراں دے ہر حال پِچھانویں ڈھلنے ہن
کَھس کِھلاں کِھلدیاں پُھلاں توں
دُکھ سوز دے بوٹے پلنے ہن
ارمان دی راشد گالھ نئیں
اے سِٹّے انت نکلنے ہن
در در تے فقیرانہ صدا ڈیندے ودے ھائیں
بے درد زمانے کوں
بے درد زمانے کوں دعا ڈیندے ودے ھائیں
در در تے فقیرانہ صدا ڈیندے ودے ھائیں
موسیقی
معصوم وفائیں دا
کفن ویچ کے اکثر
معصوم وفائیں دا کفن ویچ کے اکثر
بے پردہ شرافت کوں رِدا ڈیندے ودے ھائیں
بے درد زمانے کوں
بے درد زمانے کوں دعا ڈیندے ودے ھائیں
در در تے فقیرانہ صدا ڈیندے ودے ھائیں
موسیقی
میں جو ہٹکیا ہائی
پردیس نہ ونج
کیڑھی بنڑی ہئی چن مجبوری
کیڑھے سجن دا منہ
نئی او چا سگیا کیوں کیتا ای سفر ضروری
بدلیاں چھائیاں نی
اُڈے شالا بنھ آوی جِتھے ہنڑ ونج لایاں نی
اُڈے شالا نبھ آوی
کیڑھے سجن دا منہ
نئی او چا سگیا کیوں کیتا ای سفر ضروری
راہسی یاد غریب نوں جیندیاں تائیں
تئیں سوہنڑے دی مغروری
یٰسین نوں ظلم دی ہار ڈیوائی ئی گل غیر دی کر گیوں پوری
امید ہے جِتّنڑ دے وی
آثار ابھرسن
امید ہے جِتّنڑ دے وی
آثار ابھرسن
فی الحال تاں ہارے کوں ہوا ڈیندے ودے ھائیں
موسیقی
پکی مکئی مایہ
تائیں اساں ہر گئے آئیں سانوں ٹکٹ نہ ڈھئ مایہ
فی الحال تاں ہارے کوں ہوا ڈیندے ودے ھائیں
ملن ملاقات دے چسکے چیندا ئیں
ڈاڈھی لگدیاں اودر لائی ئی
اجاں دو ڈینھ سارے گزرے ہن
ہنڑیں بانھ کیوں سِر تے آئی ہئی
ناہیں منت حیات غریب دی من دا
ناہیں منت حیات
غریب دی من دا
کندھ مانڑ دی سائیاں ڈھائی ئی
ہنڑ مینوں کیوں آدھئیں سجنڑ منا دے
جھل سینے سامنڑے آئی ئی
غیرت دے عزادار اساں لوگ ہئیں راشد
غیرت دے عزادار
اساں لوگ ہئیں راشد
ہر کرب دے کربل دا پتہ ڈیندے ودے ھائیں
بے درد زمانے کوں
بے درد زمانے کوں دعا ڈیندے ودے ھائیں
در در تے فقیرانہ صدا ڈیندے ودے ھائیں