آ جا وے لعل اصغر تیکوں وِیراں کول سَما چلی آں شالا ہوونڑ وِیر نصیب اے میں اوکھے سفر تے ویئندی پئی آں میرے ہِنّ حالات عجیب اے آ جا وے لعل اصغر جُھولا تیرا جُھلاں واں کیوں رُسّ گیاں ایں ماں توں آ جا میں واری جاواں آ جا وے لعل اصغر جُھولا تیرا جُھلاں واں کیوں رُسّ گیاں ایں ماں توں آ جا میں واری جاواں آ جا وے لعل اصغر آ میڈا نازنین اے ، ڈاڈھی گرم زمین اے آ جا میں جُھولی پا کے والاں دی چھاں بنڑاں واں آ جا وے لعل اصغر جُھولا تیرا جُھلاں واں کیوں رُسّ گیاں ایں ماں توں آ جا میں واری جاواں آ جا وے لعل اصغر اصغر مُہاراں موڑیں ، سنگت نہ ماں دی توڑیں جُھولی جھلارے دے کے سُکھی سَوں دیاں نئیں ماواں آ جا وے لعل اصغر جُھولا تیرا جُھلاں واں کیوں رُسّ گیاں ایں ماں توں آ جا میں واری جاواں آ جا وے لعل اصغر امڑی نہ رج کے چایا ، بھینڑیں نہ رج کِھڈایا آ جا میں تیئنوں پڑھ کے صغریٰ دا خط سُنڑاں واں آ جا وے لعل اصغر جُھولا تیرا جُھلاں واں کیوں رُسّ گیاں ایں ماں توں آ جا میں واری جاواں آ جا وے لعل اصغر