داریم میریم بگو ولی کجا؟
من که حال نمیکنم سوار شم از این موجا
تا برگردی روی زین اسب خودت
یه سری بچه ژیگول برات میشن سری شجاع
داریم میریم ولی کدوم قطار؟
مسیری که تهش سرت بشه بتن هوار بابا
همه میرین ولی من نمیام
تو که خفنی منو ببَر تو بچگیام
دنیای بی غرور و دنیای مامی ساری
جلوت پُره اسباب بازی به جا جاسیگاری
نمیری تو گوشی، میزنی بیرون تا بیکاری
گلوم بغض خشکه، حاجی چایی داری؟
دلم تنگ شده واسه دوتا رفیق خوب
نه اینی که تا پیشته میخواد بتیغه زود
اینا که غرق شدن تو مواد و پول قمار
به زودی همو میکنن عین کبریته دود
این جا فقط *س بگو حاجی چه تلخیته
ما از حق میگیم گوش اینا فعلاً کیپه
باطن آدما رو نمیشه دید که از تیپه
بذار لات باشیم این ژیگولا بگن چیپه
پی معرفت باشیم بگن کودن و کور
بذار خودشون پاره شن واسه قدرت و پول
حاجی ما سوار نمیشیم بذار بره کَشتی
ما میمونیم تو همین مرام و دل مشتی
باید مرد باشم، اینو یادم داد یه زن
میگفت ظلم دیدی ساکت نمون، داد بزن
مشتی باشی نمیمیری مثل داشم حسین
میدونم بمیرم میمونه تهش باز قصه ام
پیِ این باش که ببینی داری کجا اثری
تو دل کی زنده ای؟ موندی جدا اَ بدی
میریم تا تهش اون بالا پیش خدا ابدی
همه دور هم با همین کلاه نمدی
اگه دلم نمیره چون از این قافله پَرته
اگه صدام نمیرسه آخه آنتنه قطعه
اینا سرخوش کجا میرن دیرین لای لای
ما از اینجا بهشون میگیم بای بای
دیرین لای لای، دیرین لای لای
عین دیوونه ها، دیرین لای لای
دیرین لای لای، دیرین لای لای
ما از اینجا بهشون میگیم بای بای (هی)
اشتباه زیاد داشتم، باشه، شرمنده ام
ولی همه فهمیدن با خودم چند چندم
حداقل، سنگین شده این پروندم
دنیا رو گشتم و رسیدم امام اَ لندن
ما که موندیم همین جا با هر چی خوبی و بدی
تیم لوتی و قوی پَ بپا سوتیو ندی
نه معلوم نی دیگه باکلاس کیه
وقتی روی اصلی یه سری لا پلاستیکه
یه مُشت عن و گوه تو منوتو و سعودی نشنال
همش گوه میخورن اینا روزی حدودی هشت بار
همه جمع شدن دور هم یه جا آنتیکا
اَ اون بیچ کیدز بی خایه تا صدا آمریکا
هر کی دلش همین جاست، این جا میمونه خب
نه که زر و زور بزنه اَ بیرون گود
اصلا گیریم که ایرون دیگه ویرونه شد
ولی شب بالاخره میره و میمونه صبح
چون مثل روز روشنه، اینجا دوست دشمنه
لای بوس خوردنت با یه جوز کشتنت اینا
نگرفتم من یه قرون از کسی
ولی بازم دارم به همه تو تهرون دسترسی
رفیقا همه پَرم، همیشه کف شهرم
زاخارا کله خرن، میجنگن نه که در رن
موندن همه دُرستا پیشم
این جاده خاکیا هم یه روز بزرگ راه میشن
اگه دلم نمیره چون از این قافله پَرته
اگه صدام نمیرسه آخه آنتنه قطعه
اینا سرخوش کجا میرن دیرین لای لای
ما از اینجا بهشون میگیم بای بای
دیرین لای لای، دیرین لای لای
عین دیوونه ها، دیرین لای لای
دیرین لای لای، دیرین لای لای
ما از اینجا بهشون میگیم بای بای
اگه اینا دور حقیقتو حصار میزنن
اگه اهالی کوچه از اینا حساب میبرن
اگه دیگه همه همو با یه نقاب میدرن
من هنوز تو همون کوچه ها رکاب میزنم
رو دوچرخی که خریدم با پول تو جیبیم
ما همه بچه با مرامیم شب و روز جوییدیم
زیاد از این توپ ها جر دادیم توشو دیدم
بچه بی شرف گرفتیم قاطی خون کوبیدیم
الان که هر چی خوبی تو دیدی کثافت لاشه
باید دلیل هر پیشرفتی حسادت باشه
لاشی بازی وسط نیاد انگار یه چیزی نیست
دوست داری چند سالی بخوابی و بشی فریز
بیا برگردیم نگو جونی نداره پاهام
هنو تو کوچه میپیچه بوی غذای مامان
حاجی بیا اینا همه زدن جاده خاکی
تو میخوای بین اینا بُر بخوری ساده با کی؟
لا این آوارایی که شده هوارمون
تو خودت باش و اَ این کفتارا سوا بمون
هنو خون بابا تو رگه پس هست سایه بمون
بیا دوباره قرض کنیم از همسایه نون
بریزم مشکلا رو حل کنیم کارتلی
چشا خون نباشه مثل موی آنشرلی
بپریم وسط سختی بندازیم تاس دلی
مثل همون قدیم لباسامون باز گِلی
(مثل همون قدیم لباسامون باز گِلی)
(زیاد ا این توپا جر دادیم، توشو دیدیم)
(دیرین لای لای، دیرین لای لای)
(دور هم با همین کلاه نمدی)
(دیرین لای لای، دیرین لای لای)
(این جاده خاکیام یه روز بزرگ راه میشن)