یه روز معمولی
از خواب بیدار میشه، یه لبخند رو لب، سرحال
آروم آروم صبحونه رو میزنه، حاضر میشه بره سرکار
هوا خنکه یه نمه باد میزنه تو صورتش تا که میشه در باز
گل و بلبل همه جا و از صدای خنده ها پر شده
میرسه دم بانک میخواد حسابش رو واسه چک ته ماهش پر کنه
یه صدایی میاد... تق تق، میخوره زمین دچار شوک شده
بی خبر از همه جا، یکی میاد میگه: سلام، من فرشته ی مرگم...
از خواب بیدار میشه، هنوز پا نشده
خسته ست، دو سه هفته ست بی خبره از بچه اش
واسه از دست دادن هیچی نداره، همین
روزاست که صاحاب خونه اساسش رو بریزه تو خیابون
پره صدا خنده ست، انگار همه دارن
میکنن مسخرش، چند ساعتی قدم میزنه توی شهر
کرده دسته عرق، پا شل شده، چشم هاش قفل
شده به در بانک، میره تو میکشه اسلحه رو
داد میزنه میزنم هر کی رو که باشه سرپا، یکی این ساک رو پر کنه
موقع در رفتن یکی واساده سر راه، میده مغز رد، تق تق...
یه روز معمولی تو شهر، یه روز خیلی معمولی تو شهر، یه
روز معمولی تو شهر، یه روز معمولی تو شهر، یه روز معمولی
میکنه چشم باز با صدای پرنده ها، وسط پارک مستقیم میره سروقت پایپ
الان یه چند وقته که پاش رو نذاشته تو خونه، آواره ی محله هاست
هنوز هیچی نشده نسخه، باس بره طرفه کاسب
دم تونل سرد یه راه پله ست، اونجاست محل کارش
لاغره مثه قلم قدم میزنه انگار رو تن شهر، داره مینویسه من بدم بدم
تلو تلو میخوره میپیچه به خودش از بدن
درد، میرسه دم تونل، هنوز چند قدم نرفته
یه نور قرمز یه ضربه شدید، میشه نقش زمین...
چشش وا بوده، کل شب شیفت، دم صبح شده موقع تحویل
بی سیم زدن که یه نفر خورده گوله، سریع کمک نرسه بهش مرده
پاشو میزاره رو گاز، این چیزها براش روزمرگیه
تو فکره که با این اضافه کاریا واسه ازدواجش
پول جمع نمیشه، عاشقه توی فکر و خیال هاش غرقه
سریع میره لاین ویژه، تا که شر ترافیک
سر صبح طهران کم شه، ولی یه ضربه شدید...
یه روز معمولی تو شهر، یه روز خیلی معمولی تو شهر، یه
روز معمولی تو شهر، یه روز معمولی تو شهر، یه روز معمولی