Er sitzt uf em Perron Und er tenkt sich furt Und er tenkt D Lüt gsäched i ihn ine Sin Buuch Lampet e chli über de Gurt Und mengmol gheit e chli Brot uf d Schine Er füeteret d Vögel Sie kened ihn scho Sie wüssed dass es immer öppis git Sie sind sini Fründ Und wenn er mues goh Denn weiss er Denn nehmed's ihn mit Er isch e Chraie Am Autobahnrand Und er luegt Öb er öppis findet Öppis Essbars I dem Durenand Wo's uf de Panestreife windet Mengmol loht öpper öppis gheie Us eme Autofenschterspalt Er isch am Autobahnrand e Chraie Und denn pickt er's vom Asphalt