Chistu core è masto 'e forgia, Sempe 'nfacci'â furgetella, Ména 'o mántece e martella, Ll'arte d' 'o sole. Pe' nu core 'a 'ncatená. Ma però stu core è tuosto, È n'acciaro cunsistente, Ca martiello e fuoco ardente Nun ce pònno faticá. 'Sta canzone vène a te, 'Sta canzone vène a te Catarina, Catarí', Catarina, Catarí'. Voglio fá ll'arte d' 'o Sole, Voglio fá ll'arte d' 'o Sole, Pe' fá chello ca dich'i', Pe' fá chello ca dich'i' . Chistu core, 'a masto 'e forgia, S'è 'mparato giuilliére Ca vò' fá n'aniello a féde, Pe' na nénna 'a mmaretá. Ma pe' fá st'aniello a féde, N'ata mano nce vurria Ca strignesse 'a mana mia E 'sta mana 'aggi' 'a truvá. 'Sta canzone vène a te, Chistu core, 'a giuilliere, Mo vò' essere pittore, Pe' pittá na scena 'ammore E 'o suggetto è chistu ccá. Na brunetta ca mm'abbraccia 'Mmiez'ê sciure prufumate. E, cu ll'uocchie appassiunate, S'abbandona 'ncuoll'a me. 'Sta canzone vène a te,