Ancak mutluyken çiçek açarsın
Meğer ne çok hikayem varmış sizlere anlatacak
Ne çok duygu, ne çok söz, ne çok dert, ne çok sevinç ve keder saklayıp
Hep içime atmışım ben
Paylaşmaya korktuğum için mi
Utandığım için mi
Ya kimse beni sevmezse diye mi
Ya da kol kırılır yen içinde kalır
Bana bunu öğrettikleri için mi bilmiyorum
Ancak kalbini iyileştirdiğin zaman
Ya da gerçekten kendin olabildiğin zaman
Cesaret edebiliyorsun oturup kendini anlatmaya
Şimdi anladım
Hayat her an, her dakika, her gün doldurur ya cebini
Biriktirdiklerin de seni şekillendirir, değiştirir
En yakınında ki biri bile sendeki değişimi ancak
Senin ürettiklerine tanık olunca anlayabilir
Üretmenin en heyecanlı ve olağanüstü tarafı da bu
İçindekileri paylaşmak
Paylaşıp çoğaltmak
Değişmek, üretmek
Bi' tür bağımlılık hali
Yenilenmek yeniden
Bi' daha bi' daha doğmak
Biz kasım gibi tüm şarkılar belli olunca
Başlamıştık stüdyo da çalışmaya
Maslak'ta Emre ile kurduğumuz stüdyo'ya
Ozan da geliyor müzik yapıyor
Şarkıları tek tek düzenlemeye çalışıyorduk ki birden
Dünyanın doğusunda bi' şehirden haberler gelmeye başladı
Bize çok uzaktı kilometrelerce uzaktı
Olanlara üzülüyorduk tabi ama
Nasılsa bizimle bir alakası yoktu
Hayat normal devam ediyordu
Sonra olay bir gibi gerçekliğini yitirmeye başladı
İnsanın aklı almıyordu
Çünkü sadece bir iki ay içinde stüdyoda ki
Boğuşmalarımız son buldu
Evlere kapandık
Yakınlarımızı kaybetmeye başladık
Emre ile tek başımıza yasaklar başlamadan eve dönerken
Bomboş yollar yürüyen maskeli tek tük insanlar görüyorduk artık
Tek motivasyonumuz ve sarılacağımız tek şey müzikti
Ve hedefimiz her şeye rağmen albümü bitirmekti
İşte ben yaşarım albümü
Pandemi'ye inat böyle kaydedildi