Αλήθεια δεν ξέρω γιατί Να ψάχνω τα ίχνη σου στη βροχή Να σέρνομαι κάτω απ' τη γη Για να σε φτάσω Και πάλι να χάσω μπορεί Να μοιάζει η ήττα με προσμονή Ανάσα, ευθεία γραμμή Να προσπεράσω Σπασμένο γυαλί δε θα 'ναι ποτέ όπως πρώτα Να παίζει ξανά και ξανά σαν ξεκούρδιστη νότα Φωτιά κάτω απο τόνους ιδρώτα Να δούμε ποιοι θα 'μαστε όταν θα σβήσουν τα φώτα Την ώρα που τελειώνει η γιορτή Κι εκεί που στερεύει η υπομονή Να δώσω μια γροθιά στη σιωπή Και να τη σπάσω Να πάρει το λάθος μορφή Να ρίξω τη χαριστική βολή Να σκάψω μια τρύπα στη γή Και να σε θάψω Σπασμένο γυαλί δε θα 'ναι ποτέ όπως πρώτα Να παίζει ξανά και ξανά σαν ξεκούρδιστη νότα Φωτιά κάτω απο τόνους ιδρώτα Να δούμε ποιοι θα 'μαστε όταν θα σβήσουν τα φώτα