Σε μια στιγμή όλα αλλάξανε χρώμα Λέξεις ατσάλινες γίναν καρφιά Που σκουριασμένα κρατάνε ακόμα Στιγμές σε κάδρα κενά Καμία φωτιά δε μας στεγνώνει Κατάρα κακιά θα μας στοιχειώνει Λιώνουνε μόνιμα οι τύψεις σαν χιόνια Κι απ' τις σκεπές μας στάζουν αργά Θα 'μαστε άρρωστοι μάλλον για χρόνια Θα 'ναι χειμώνας ξανά και ξανά Καμία φωτιά δε μας στεγνώνει Κατάρα κακιά θα μας στοιχειώνει