Από το μαύρο της ψυχής μας τώρα μαύρισε κι η μέρα Καταδικασμένοι μια ζωή στη μαύρη νύχτα Να προσπαθούμε να στεγνώσουμε τις μέρες μας με ψέμα Μα στα μέρη που γυρνάμε βρέχει μόνιμα αλήθεια Τώρα τα χέρια μας πονάν Κρατιόμασταν όλο το βράδυ Να μη μας πάρει μέσα του Το πιο γλυκό σκοτάδι Από το μίσος που περίσσεψε κρατήσαμε ο καθένας Από μια χούφτα για να έχουμε βοήθεια στα ζόρια Κι όσες λέξεις πήγαν στράφι και δε μάζεψε κανένας Σε μια σειρά τώρα τις βάζουμε και γράφουμε τραγούδια Τώρα τα χέρια μας πονάν Που σκαρφαλώναμε όλη νύχτα Να βρούμε ένα καλό γκρεμό Ν' απαλλαγούμε απ' τη συνήθεια Τώρα τα χέρια μας πονάν Κρατιόμασταν όλο το βράδυ Να μη μας πάρει μέσα του Το πιο γλυκό σκοτάδι