Μπορεί να εθιστήκαμε στη μαύρη μας τη νύχτα Και να διαλέγουμε το λάθος δρόμο κάθε αυγή Μα δεν αντέχαμε να μοιάζουν οι ζωές μας Ένα άδειο σπίτι που μας γέμιζε οργή ♪ Είμαστε φτιαγμένοι από φωτιά και κάρβουνο Βγαλμένοι απ' τα κουτιά μας Αγκαλιασμένα σπίρτα άναφτα Να ψάχνουμε επιφάνεια τραχιά Τίποτα δε μας ορίζει Καμιά συνήθεια Εδώ αναπνέουμε