Nadrabiam jakby życia trochę za dużo
Kim bym był bez tych efektów
Kogo jak nie mnie te teksty ruszą
Gdzie brak emocji tam też jest mój dom
Tu stos zwłok ludzi którym zaufałem a ja obok
Czasu nie liczę
Jednak jestem szczęśliwy
Piątek czy środa wieczór
Nic nie robię mnie to dziwi
Może coś nagramy
Może coś wcześniej też spalimy
Jaki progres nikt nie kmini
Ze spokojem studio chillig
Dużo do zarzucenia
Pogubim śrubki do skręcenia
Końca z końcem nie wypuszczam stera
Cokolwiek wypuścimy tu nastanie nowa era
Jak to
Dziś zarabiam świecę mordą
Nie mam nic do powiedzenia
Już nie wiem z jakich słów składam swoją myśl
Połączeniem mózgu z rzeczywistością czarna kartka git
Coś zawijam coś ubijam wyćwiczę ten sznyt
Nie zabijam nie popełniam wszystko jest legit
Wypuszczam coś ponad poprzeczką
Dwa metry nade mną
Znowu wypuszczam coś ponad poprzeczką
Dwa metry nade mną
Znowu wypuszczam coś ponad poprzeczką
Dwa metry nade mną
Znowu wypuszczam coś ponad poprzeczką
Dwa metry nade mną
Nie No stary wracam se do domu
Po drodze jakiś typek
Chce mój numer telefonu
Kurwa ja se myśle znowu
Który to już jest duch w tym tygodniu
Jak w jakiejś piosence
Nie pamiętam idę se na skróty
Jedyne co jestem w stanie robić sam z siebie
To pisanie następnej nuty
Zapamiętane pokuty
I te braki w nauce do matury
Przyszło łatwo nie wiem skąd
Ale nie dziwi szybko wykorzystam to
Nie zadawać zbędnych pytań
Chociaż błędne koło
Inaczej nie pogadasz ze mną
I pewnie dlatego jestem prawie solo
Nie tak że nie chcę
Ja na prawdę mógłbym wszystko naprawić
Na stałe wyprowadzić
Znaleźć czas na wszystkich ziomali
Pierdolić te prawdziwe dragi
Co nie co postawić
Potem dobrze się opalić
Akurat obok parku shire
Wypuszczam coś ponad poprzeczką
Dwa metry nade mną
Znowu wypuszczam coś ponad poprzeczką
Dwa metry nade mną
Znowu wypuszczam coś ponad poprzeczką
Dwa metry nade mną
Znowu wypuszczam coś ponad poprzeczką
Dwa metry nade mną