Πάνω στο παρατηρητήριο
Παρακολουθούσαμε το μαρτύριο
Του πως να σκοτώνεις φίδια που ξερνάν δηλητήριο
Μη με κοιτάς στα μάτια
Γιατί δεν πρόκειται ποτέ σου να λύσεις το μυστήριο
Μια νύχτα στο Χυτήριο
Που ένιωθα πιο ζωντανός από ποτέ
Όπως τότε που γυρίζαμε τον κόσμο
Με ένα χαλασμένο δίκυκλο
Επόμενος προορισμός το ψηλότερο κτήριο
Ώστε η πτώση να είναι τόση
Όση η διάρκεια των βίντεο
Τι τη θες τη ζωή όταν τη ζεις με το κριτήριο
Να πιάσεις την καλή μια νύχτα πριν το μεγαθήριο
Που λέγεται φόβος σε καταπιεί
Όπως το σύστημα που εσύ ονομάζεις Κύριο
Το στόμα μου ντελίριο
Τα μάτια μου κλειστά με έξι και δύο στο εγερτήριο
Κολλύριο στα μάτια γιατί φοβάμαι να δω
Όπως φοβάμαι να δεσμευτώ να γράψω τον επικήδειο
Που θα δίνω στο εκδοτήριο πριν το τελευταίο μου live
Αφού δείξω τη γνώμη μου για τον κόσμο με disslike
Συνεχώς, από γνώμη σε γνώμη το πάνε κάποιοι
Που κατέληξαν στο ράφι
Δες που φτάσαμε να κριτικάρουν τη ζωή μας άλλοι
Με φωνάζουνε Πέτρο όσοι δεν με ξέρουνε στα αλήθεια
Κι ας είναι μεγάλη η ατυχία μου να ανοίγομαι σε όσους θα μέναν τάφοι
Συνεπώς, χαμένα τα χει λέγαν όσοι δε γνώριζαν
Στο κεφάλι μου τι υπάρχει, γενικώς, κι ας τους δείχνω
Δεν καταπίνω την αγάπη απλά τη φτύνω
Παρατηρούσα τον κόσμο χωρίς να κρίνω
Δεν καταπίνω την απάτη απλά τη φτύνω
Παρατηρούσα τον κόσμο χωρίς να δείχνω
Ώρα να βγουν τα παραμύθια που σκονίζονταν στην άκρη
Τον εαυτό του βρήκε τα couple του ξαναγράφει
Τώρα βήχει η πριγκίπισσα γριά σε καροτσάκι
Θα σου μείνει η εικόνα που η ασχήμια περιβάλλει
Δε βγάζουμε hits συγνώμη γράφω πληγές και σκόνη
Όχι μαζί μα μόνοι
Πάθος οργή και φόβοι
Πόσοι είναι εδώ ακόμη
Κόντρα στο πυκνό χιόνι
Ένα σχοινί δυο κόσμοι
Κι η υπομονή τελειώνει
Δεν ήθελα δικοί μου να ακούν τη μουσική μου
Γιατί βλέπουν μια πτυχή μου
Που συχνά δεν αντικρίζουν
Μα δεν έκρυψα ότι είμαι
Άστους γύρω να νομίζουν
Όμως είναι τόσο λίγοι
Το ποιος είμαι για να κρίνουν
Τώρα κάθε νύχτα κρύα στο παρατηρητήριο
Πίσω απ' το τσιμέντο το δάσος είναι σκοτεινό
Στη γύρα είσαι έναν χρόνο
Και την είδες τι να σεβαστώ
Κοιτάω αληθινά περπατάω βαριά τους ενοχλώ
Δε καταπίνω την αγάπη απλά τη φτύνω
Μένει η πίκρα στο στόμα μα κάτσε λίγο
Παρατηρώ το μοτίβο μετά θα φύγω
Δεν θέλει αγάπη η αγάπη απλά τη γδύνω