Αν υπάρχει το καλό τότε υπάρχει και το κακό
Το γυρνάω στο ερωτικό
Αν δεν υπάρχεις εσύ τότε δεν υπάρχω ούτε εγώ
Το γυρνάω στο αρνητικό και βλέπεις άσπρο
Βάφω ξανά το κατάμαυρο κάστρο
Κάποτε ήμουν στον πάτο και ευχόμουν να μην υπάρχω
Μέχρι που άρχισα να γράφω
Μέχρι που άρχισα στα Rap τον κόσμο μας να μεταφράζω
Για να μας καταλαβαίνω όλους λίγο παραπάνω, πάμε λίγο παρακάτω
Εκεί που το πιο αγνό συναίσθημα φάνταζε αδύναμο
Γιατί θέλει αντίτιμο
Δεν είναι ερωτευμένη και δεν υπάρχει αντίδοτο
Δεν έχει νόημα να πω να κάνω κάτι
Εφόσον δεν υπάρχει αντίκτυπο
Το να αγαπάς στα μέρη μου είναι επικίνδυνο
Κατάλαβε με λίγο, μετά από αυτό δεν ξέρω αν είμαι ο ίδιος
Εκείνος ο ιππότης με το ξίφος όπου σκότωσε τον δράκο
Για να πάρει το τυφλό κορίτσι πίσω
Τυφλό αγόρι, τυφλό κορίτσι
Τυφλό αγόρι, τυφλό κορίτσι
Μακάρι να 'σουνα ακόμη εκείνη
Για 'σένα πιο πολύ κι όχι για εμένα, εγώ έχω μνήμη
Σήμερα ζω την μέρα που είπες ότι δεν θα φύγεις
Σε ρώτησα "αν με αφήσεις τι θα μείνει?"
Κανείς
Χαρούμενοι αρλεκίνοι προσπαθούνε να με κάνουν να ξεχάσω
Μα αυτό ξέρω πως δεν πρόκειται να γίνει
Στραγγίζω την ψυχή σου και την πίνω στο ποτήρι
Μετά σε ξερνώ σαν γραπτό και έτσι νιώθω γαλήνη
Βαδίζω το πράσινο μίλι
Το τελευταίο μου γεύμα ήταν ήττα με χαμομήλι
Κάνε τροφή τις σκέψεις και φάε τις αναμνήσεις
Είδες που είχα δίκιο όταν σου είπα ότι θα με αφήσεις
Έγλυψε τα χείλη της και φάε τις απαντήσεις
Γιατί ήτανε λάθος όσο λάθος και οι ερωτήσεις
Ένιωθε ότι ένιωθε μα πως να την κατηγορήσεις
Πρέπει να πεθάνεις πρώτα αν θες να ξαναζήσεις
Πρέπει να ξεχάσω, πρέπει πρέπει να ξεχάσω
Σε κέρδισα μα έπρεπε να βλέπω πως θα σε χάσω
Η παρτίδα ήταν μεγάλη λυπάμαι που πήγες πάσο
Κρύβει άσσο κάτω απ' το μανίκι ο μάγος με την κάπα, καπα
Το κόλπο ήταν να σβήσει τα τεσσάρια για να μην υπάρξουν άλλα
Έκαψε την μάγισσα αφού έσβησε από μέσα της η κάψα
Μετρώ τους χτύπους της καρδίας όπως την κάθε μου ανάσα
Τυφλό αγόρι, τυφλό κορίτσι
Τυφλό αγόρι, τυφλό κορίτσι
Σήμερα ένιωσα συγκίνηση σαν να έγραφα το πρώτο γραπτό απ' το "απογοητευση"
Γιατί μεγάλωσα πολύ αυτή την άθλια ύπνωση
Σου λέω σ' αγαπώ σαν να 'ταν η πρώτη μου κίνηση
Ναι
Μέσα στα πλαίσια μια καρδιάς μου έλεγες πως μ' αγαπάς
Με σκοπό να πηδηχτούμε αφού η σωματική επαφή έγινε το αβαντάζ
Έτσι είναι τα κορμιά μας ήταν πιο έξυπνα από εμάς
Μυαλό που σε σκεφτότανε ήταν μυαλό που βασάνιζες
Ψυχή που ήταν κλειστή ανοίγει όταν πέσουν άμυνες
Τα αυτιά σου ήταν κλειστά μα κάποιος τα άνοιξε
Δεν με νοιάζουν οι προβολές και δεν με νοιάζει πλέον τι κατάλαβες
Ζυγίζοντας καρδίες σε ζυγαριές είδα πως τελικά
Εσύ είσαι αυτή που βάραινες, τα σπλάχνα μου κομμάτιαζες
Και τα έτρωγες όπως φάγανε οι δράκενες την λεία τους
Πολλά μπορούν να αρχίσουν μα όλα έχουν την τελεία τους