Βίος και πολιτεία, χάος κι αρμονία
Θα κερδίσω με τη βία
Δεν ανήκω πουθενά και σε κανέναν
Δε χρωστάω μαλακισμένα
Δε με φώτισε η Θεία Κοινωνία
Δεν πέφτω στα γόνατα
Κυριακές δε θυμάμαι ονόματα
Δε λατρεύουμε θεούς
Δεν πάμε με τους πιστούς
Μέσα απ' το σκοτάδι μας βλέπουμε χρώματα
Αποχρώσεις του γκρι
Χορεύω μεθυσμένος στη βροχή
Εκτελώ τη σιωπή
Οι λύκοι δεν κινούνται μοναχοί
Ζω την παράνοια
Σε κλίμακα λίγο πριν τη διάνοια
Ψέμα κι αδράνεια
Η Ατλαντίδα μας βγήκε στην επιφάνεια
Ποιος είμαι κράτα το
Γιορτάζουμε το πιο Μεγάλο Σάββατο
Σαν επιτάφιο
Έχω νεκρούς καλλιτέχνες μες στο τετράδιο
Ένα διαμέρισμα στο κέντρο
Ψυχή παγιδευμένη σ' ένα μέτρο
Είμαι νότες κι αριθμοί, χημεία και φυσική
Ζωή στην αναζήτηση, χρυσή τομή του Φι
Διαβήτες και πυραμίδες
Μόνοι μας σπάμε τις αλυσίδες
Γόνος του Σωκράτη, γεννημένος στην απάτη
Βρήκα το φως, δεν κυνηγάω πυγολαμπίδες
Πες μου ποιος είσαι
Πες μου τι θέλεις από 'μένα να πειστείς
Όλο το σύμπαν είναι δίπλα σου
Η αλήθεια είναι στον ύπνο σου
Κλείσε τα μάτια για να τη δεις
Είπα, είμαι ο New Lord bro
Οι δικοί μου πίτα, πίνουν full νερό
Παραλία Κappa Kingston, Σάββατο τρελό
Mamacita στην άμμο, ερωτευμένος το ζω
Δε μπορώ να το γράψω αυτό
Δεν παίζουν λέξεις για να εκφραστώ
Θα πεθάνω πριν γεράσω μάλλον bro
Σου το βγάζω ψυχικά άρρωστο
Είμαι κομμάτι στο puzzle της τέχνης
Εικόνα που δείχνει τους λόρδους που ξέρεις
Εικόνα που δείχνει το μέλλον στρωμένο
Χιλιάδες τα μάτια, με μάγισσες μένω
Πυραμίδες, σύμβολα και κόλπα
Γενιά του 2000 υπνωτίσαμε την φλόγα
Δεν νιώθουμε τους βαθμούς
Πήραμε αγκαλιά τη φωτιά και καπνούς
Χορεύουμε σε νέους ρυθμούς
Ζωή δώσαμε στο όραμα
Τελετουργικά διαβάζω γράμματα
Ακούω φωνές σαν ηχητικά θαύματα
Πήρα εντολές από ανώτερα πλάσματα
Υποσυνείδητα γίναν τ' αδύνατα δυνατά
Πιάσαμε νέα ταχύτητα
Τέλος τα βήματα, τέλος σε τόσα ερωτήματα
Βλέπεις του μέλλον τα σχήματα σήμερα
Άγχος και ρίγη
Άνοιξ' η σαρκοφάγος και βγήκαμε για κυνήγι
Τα μάτια μου είναι πάγος
Η καρδιά μου είναι φωτιά
Για τη θυσία στο βωμό παραδίδω
Στο Φαραώ τη Νεφερτίτη
Θα με λατρέψουν σε μια έκλειψη ηλίου
Θα με σταυρώσουν πριν μάθουν να μ' αναλύουν
Εγώ είμαι το Α και το Ω να τους πεις
Ο Skydiver στην κορυφή των Ιμαλαΐων
Μου ψιθύρισε η Ιέρεια
Εσύ δεν είσαι ό,τι νομίζεις, είσαι έννοια
Εσύ δεν είσαι ό,τι βλέπεις, είσαι ενέργεια
Βρίσκεις το τέλειο αν βρεις τη λεπτομέρεια
Νεκρόπολη τέταρτη δυναστεία
Πλάκες από γρανίτη και ογκόλιθοι
Οικοδομούνται μ' απόλυτη συμμετρία
Στην απόλυτη πολιτεία
Θρησκόληπτοι οδηγούνται τώρα
Μόνοι μες στα λατομεία
Κι ελευθερώνω στη σκακιέρα σου τον Πήγασο
Κι ούτε περιμένω τι κάνω να καταλάβεις
Θα ζήσουν σαν Homo Erectus
Πριν την αλλαγή του έτους
Θ' αναγεννηθώ Homo Universalis
Είμαι ο λόγος του Δανέζη
Σύμπαν που καταρρίπτει τη Νευτώνεια Φυσική
Στην καμπύλωση του χωροχρόνου αθάνατος
Ιδέα είμαι και σκέψη στο αστέρι μου η μελανή οπή
Κι ο Θεός δεν υπάρχει
Ο Θεός ἄρχει κι ό,τι θέλει ο καθένας θα το λέει
Από το Φρύγιο τρόπο ως την Ελάσσονα
Μέχρι τον τρίτο έλικα στο DNA
Ο Θεός δεν υπάρχει
Ο Θεός ἄρχει κι ό,τι θέλει ο καθένας θα το λέει
Φύσηξε απ' τα μάτια σου τη στάχτη
Βγες από τη λήθη
Οι γνώσεις λίθοι ακρογωνιαίοι
Μες στις καταστροφές
Είχανε πει πως θα 'ρθούμε οι γραφές
Μα δεν είχες διαβάσει, δεν είχες διαβάσει
Το αύριο είμαστε από χθες
Μεγαλώνει το τρίγωνο, αυξάνει πλευρές
Προσευχές έχουν πιάσει, χτίζαμε βάση
Με μάτια κλειστά βλέπω εικόνες
Ψιθυρίζω ψαλμούς με ψυχή
Ψυχοτρόπα διεγείρουν νευρώνες
Ψάχνω αιώνες τις λέξεις και βγαίνει φωνή
Μες στο ψύχος, χρώμα χρυσό είν' ο ήλιος
Όχι στο λαιμό κρεμαστός
Μένω ίδιος να δίνω φωνή
Σπάω αυτή τη σιωπή
Δε μιλάει κανείς, ο ουρανός δακρύζει
Το χαρτί ζαλίζει, μουδιάζει τα άκρα
Ανοίγει τα chakra κι εθίζει
Θέλεις ξανά να το πιεις
Θέλεις ξανά να μας δεις
Στη μητέρα φύση έχουμε πνεύμα αφήσει
Ανάψει και σβήσει, καπνίσει στη δύση
Στα μυστικά να χαθείς
Λίβας φυσάει, σε τυλίγει, ξέρουμε, είμαστε λίγοι
Δεν παίρνουμε μήλο απ' το φίδι
Ο χρόνος θα φύγει
Και μόνοι, αιώνιοι νέοι σ' ένα άδειο σανίδι, φωνές
Σενάριο σαν ίδιοι ποιητές
Κωνάριο, επίφυση, tres
Άρρωστοι ερμηνευτές
Αγνοί διανοούμενοι εκτελεστές
Frantik