Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς
Ήμουνα πολύ θρασύς
Θέλει θράσος, Σουρτούκη
Ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου
Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου
Γενηθήτω τὸ θέλημά σου
Ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς
Άιντα
Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον
Πες τα, πες τα, πες τα
Δὸς ἡμῖν σήμερον
Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν
Τι έχεις να τους πεις, ρε Σουρτούκη
Των έξυπνων και των χαζών, Δόκτορα Νι
Ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν
Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν
Ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ
Yo Ody, they gon' doze off,of this one, Αμήν
Το τραμπέτικο είναι ένας συνδυασμός
Του παλιού Ελληνικού ήχου με το σήμερα
Από τον Λυρικό Ζουλού
Και τον παραγωγό Odydoze
Είμαστε οι πρώτοι τραμπέτες
Ρε κουφάλες
Μάνα, μάνα, έλα να δεις
Το δικό σου το παιδί
Με διαόλια έχει μπλεχτεί
Μα ο Θεός τον ευλογεί
Πες τα, Σουρτούκη
Να μάθω κι εγώ
Θέλω να στρώσω να φύγω
Μα πίσω με τρώει ο Σατανάς, Μάνα
Πάει να με καταβροχθίσει
Και με παροτρύνει συχνά
Μάνα, έλα να δεις
Το δικό σου το παιδί
Με διαόλια 'χει μπλεχτεί
Μα ο Θεός τον ευλογεί
Υο, φέρε να τα πιω
Όλα να τα δοκιμάσω
Με τις μαλακίες που πήρα
Το κεφάλι μου θα χάσω
Φέρε αναπτήρα
Μπαμ το σκάω
Φέρε μια μπίρα να πιω, δε μεθάω
Ήρθα για ένα κι ήπια πέντε
Τώρα όπου πάτε
Σας ακολουθάω
Βάλε το μπρος
Άντε πάμε, ξεκίνα
Το μάτι στην τσίτα
Το σώμα μουδιάζει
Ήταν καιρός
Να βρεθούμε
Και τώρα που είπα καιρός
Εδώ πέφτει χαλάζι
Μα ετούτη η σούρα θα φέρει σκοτούρα
Σκοτώνουμε, Bλάμη, τον οργανισμό μας
Δεν σου σηκώνεται, Βλάμη μου, η πούτσα
Φαγώνεσαι, Bλάμη, αν λάστιχο πάθεις
Αλλά κι οι γιατροί
Έχουν βγάλει αρκετά ναρκωτικά
Xanax, Molly, Κορτιζόνη
Και το Covid 19
Λένε το όρκο του Ιπποκράτη
Όχι υποκειμενικά
Από κάτω φακελάκι
Τρώνε μεροκάματα
Άκατα, μάκατα, σουκουτουμπέ
Φάτε και πιέτε μέσα σε τεκέ
Η Χώρα μου δεν θα πεθάνει ποτέ
Μα ξέχασαν τις παραδόσεις αυτές
Το τραμπέτικο
Βάλτε το στο τεφτέρι σας, γιαρμάδες
Λοιπόν, κόσια χρόνια
Συμπληρώνονται φέτος
Από την αφετηρία του νέου
Ελληνικού έθνους Κράτους
Και η χώρα τιμά
Την εθνική της παλιγγενεσία
Ωστόσο το θέμα της επανάστασης
Του 1821 μπερδεύει τους νέους
Που παρουσιάζουν τον Κολοκοτρώνη
Ως Νέγρο Του Μοριά
Κι όχι ως Γέρο Του Μοριά
Πες τα, ρε Ζουλού
Η γενιά μου έχει φάει μάπες
Λες κι ήταν οι αντάρτες
Έχουν φάει τζουριές και μώλωπες
Γιατί ήταν μετανάστες
Έχουν φάει την αναμονή για την διαμονή
Έχουν φάει δίχως εξήγηση, την απόρριψη
Η Ελλάδα που αγαπάω
Τρώει τα παιδιά της
Στις εισπράξεις, στις συντάξεις
Στο τιμόνι, σε απελάσεις
Εθύμωσα όταν είδα
Δε γνωρίζει τα έθιμα της
Γιατί έχει φαγωθεί
Με τις δυτικές να μοιάσει, είναι sad
Τώρα έγινα θρασύτατος
Μιλάω αισχρά, είμαι λαογραφικός
Πιστεύω στο Θεό, στον έναν παντοκράτορα
Που είναι επιβλητικός
Απ' την μια είμαι Έλληνας
Απ' την άλλη ο κομπλεξικός
Αν βλέπω κάποιους με κοτσιδάκια
Ή να λένε nigga γίνομαι επικριτικός
Καλλιτέχνες, θα σας φάω όλους λάχανο
Είμαι παιδί του Θεού που θα φάει
Τα φράγκα του σε ένα μισάωρο
Σε μπουκάλια, σε σφηνάκια
Σε βενζίνες, σε τσαχπίνες και σε ντρόγκια
Μου 'φάγαν την ενέργεια μου
Την προσωπικότητά μου και τα χρόνια