Αφήνουμε τον κόσμο να χαθεί στους δρόμους της βροχής και του ανέμου της μοίρας μας το τραύμα το βαθύ διαδίδεται με τύμπανα πολέμου Μαθεύτηκε στα πέρατα της γης κι οι εμπόροι ξεσκονίζουν τα τεφτέρια το στόμιο της λαλέουσας πηγής το φράζουν τυμβωρύχοι με τα χέρια Άγρια ζωή και φως σαν χιόνι, άνθρωποι διάφανοι και μόνοι Σκληρός καιρός κι άδικη ώρα κακιά νεράιδα δίχως δώρα Νύχτα καμένη γη των αστέγων μέρα των σκλάβων, των ανέργων Όνειρα γκρι και λόγια κρύα σα χειμωνιάτικα τοπία Άγρια ζωή... Σαν κάτι κουρασμένους αρχηγούς που φεύγουν απ' τη μάχη πριν τελειώσει αδειάζουν τη ζωή τους στους γκρεμούς μαραίνονται στο νοίκι και τη δόση Και κάθε απόγευμα στον ουρανό κοιτάνε ένα παλιό λεωφορείο που έρχεται και πάει αδειανό σαν δράμα που κατάντησε αστείο Άγρια ζωή και φως σαν χιόνι, άνθρωποι διάφανοι και μόνοι Σκληρός καιρός κι άδικη ώρα κακιά νεράιδα δίχως δώρα Νύχτα καμένη γη των αστέγων μέρα των σκλάβων, των ανέργων Όνειρα γκρι και λόγια κρύα σα χειμωνιάτικα τοπία Άγρια ζωή...