Bir daha yok
Toparladım her şeyi ikinci bir ben yok
Yeniden sana anlatamam buna imkan yok
Çekil ordan yakınımdan yanıyorken çıtırından arıyorsan bir daha yok
İçimde bi kuşku içimde duruşma
Bi sonucu yok bunu boşuna konuşma
Beni bi de keşke kalemime sorsan
Yazıyorum bolca silemiyorum oysa
Sokaklara düş bro boylu boyunca
Kalk yine düş kurup akşam olunca
Sana ne ki neyse yaşıyorum anca
Beni neredeysem oraya bırakınca
Bu kent sıkışık çok trafik
Vuruyo beynimize renksiz ışık
Büyüyo tümör gibi kent karışık
Denizin ortasına bırakılışım
Kendine küstü güneş yok olunca
Geriye sadece bi şarkı kalınca
Bana ne ki neyse gözümü kapatınca
Sözümü tutup bi tek önüme bakınca
Bir daha yok
Toparladım her şeyi ikinci bir ben yok
Yeniden sana anlatamam buna imkan yok
Çekil ordan yakınımdan yanıyorken çıtırından arıyorsan bir daha yok
Bir daha yok
Toparladım her şeyi ikinci bir ben yok
Yeniden sana anlatamam buna imkan yok
Çekil ordan yakınımdan yanıyorken çıtırından arıyorsan bir daha yok
Vaktimiz dar ne gereği var
Karışıyo girdabın içine huzur
Sigaranı yak yerine bırak
Beni tanı koştum yolum upuzun
Bi sebebi yok size gülüşümüzün
Kazananı yok ki bu yarışınızın
Kapını kapat dışarıya bak
Karışıyo gündüzü gecesi yanınca bu ateşim aman
Bu dumanlar dostum birden beni kör eden
Bura zindan olsun yok geri dönemem
Kaçışımdan olsun hep başıma gelen
Bu da son hatam olsun
Ama bir daha yok
Toparladım her şeyi ikinci bir ben yok
Yeniden sana anlatamam buna imkan yok
Çekil ordan yakınımdan yanıyorken çıtırından arıyorsan bir daha yok
Bir daha yok
Toparladım her şeyi ikinci bir ben yok
Yeniden sana anlatamam buna imkan yok
Çekil ordan yakınımdan yanıyorken çıtırından arıyorsan bir daha yok