Dankjewel Het was plezant Maar nu moet ik weer verder Want ik vrees Dat dit een maat voor niks was Je bent slim en bloedmooi Je zal heus wel begrijpen Dat ik liefst niet te veel de jouwe word Ik kan alleen maar bang zijn Dat ik meer wil dan aanvankelijk beloofd Liefde is platonisch tot ze niet platonisch is Stel dat ik me toch vergis Hopeloos verliefd word En me niet koest houd bovendien Dan wordt het erg lastig Om ook jouw vriendje graag te zien Dus dankjewel het was plezant Maar ik ga niks laten weten Want ik stort mezelf in de vernieling Ik doe alsof Als ik zeg dat ik geen graten zie In zomaar vrienden zijn Ik kan alleen maar vrezen Dat de grond onder mijn voeten plots verdwijnt Liefde Is heel simpel als het soms heel moeilijk kan Helaas heb ik geen plan Dus zal ik stil verdwijnen In de golven van je huid En als het je gelukkig maakt Kom ik er nooit meer uit En als dat je gelukkig maakt Kom ik er nooit meer uit