Inoiz ezingo da asetu nire odol gosea Jainko guztiak hiltzean biziko bainaiz bakean Inoiz ezingo da asetu nire odol gosea Jainko guztiak hiltzean biziko bainaiz bakean Batekin ez dut nahikoa, mila ere ez nahi adina Azken tanta isuri arte izango dut loezina Buru barneko ahotsak gorroto garren hauspo Lehen maite nituenak aspaldi ditut ahaztu Lau katu beltz, zazpi bekatu Segi bilatzen munduan sarrera izkutu hori Hemen itxarongo zaitut, nik ez baitut gogorik Ederretan ederrena suzko ate honen azpian Nire islada gorena sugarren argi izpian Lau katu beltz, zazpi bekatu Itsu naukan ingerada agertu zait parean Ukitu nahi baina ezin, galdu ezintasunean Baina orain preso nago hildako ametsen ziegan Desio dut itzultzea, berriz aske izatea Lau katu beltz, zazpi bekatu Lau katu beltz, zazpi bekatu Lau katu beltz, zazpi bekatu Infernuko atea non den jakin nahi al duzu?