Wij zijn een volk met een bestemming
Maar al jaren onderweg
We begonnen ooit als slaven
En toen kwam God en deed ons recht
De bevrijding was spektakel
Na tien plagen pas groen licht
Onze voeten in de zandzee
En de zon in ons gezicht
Nog één rivier, Nog één rivier, Nog één rivier
En dan zijn we thuis
En toen we bij de oever kwamen
Wachtte ons geen groot onthaal
We dachten net; we zijn er bijna
Maar God zei: Nog niet helemaal
Dus wij weer terug die woestijn in
Om te sterven in het zand
En om kinderen te krijgen
Kind'ren voor de overkant
Nog één rivier, Nog één rivier, Nog één rivier
En dan zijn we thuis
Veertig jaar moesten we lopen
'T was een levenslange tocht
Onze straf voor alle ruzie, die
We met God hadden gezocht
En toen alles terugbetaald was
Ging het water aan de kant
Was er tijd om thuis te komen
In het onbekende land
Ik ben een man met een bestemming
En al jaren onderweg
Om me heen lopen de mensen
Aan wie ik mij heb gehecht
Mijn woestijn kent stroken asfalt
Neonlichten en vertier
Kijk ons leven of we God zijn
Tot we staan voor de rivier
Want elke stap die brengt ons dichter
Bij de grote oversteek
Iedereen gaat als het tijd is
Iedereen moet hier doorheen
En bij elk afscheid op de oever
Loop ik met wie blijven terug
Met de tranen in mijn ogen
Maar de hoop steeds in mijn rug
Want ik weet
Nog één rivier, Nog één rivier, Nog één rivier
En dan ben ik thuis, Dan ben ik thuis
Nog één rivier, Nog één rivier, Nog één rivier
En dan ben ik thuis, ben ik thuis
Nog één rivier, Nog één rivier, Nog één rivier
En dan ben ik thuis, ben ik thuis
Nog één rivier, Nog één rivier, Nog één rivier
En dan ben ik thuis
Dan ben ik thuis