Wszystko, co piękne jest przemija Wykwint i zbrodnie dawnych czasów Skrzętnie zebrane po muzeach Niedbale śpiące na katedrach Gotyk płynący z kolumn lasu Szlachetne miasta, ras przypływy Siwe paryże czy marsylie żółtawe Prędko trzeba żegnać Wszystko, co piękne i szczęśliwe Wątłą przychylność zyska nieba I może trwać tak krótką chwilę Trwałość, czym jest na świecie trwałość Tym, czym brzęczenie kastanietów I w wieczne nie oblecze ciało Nic na tej ziemi dłoń niczyja I dla kilofów i poetów Wszystko, co piękne jest przemija I dla kilofów i poetów Wszystko, co piękne jest... Wszystko, co piękne jest przemija Wszystko, co piękne jest zostaje Choć nawet czas i ten przeminie Ludzie, okrzyki, drzewa, burze Śmieszne materie nieulękłe Zwierzęta, kwiaty na polanie Wszystko przemija co jest piękne Wszystko, co piękne jest zostaje Śmieszne materie nieulękłe Zwierzęta, kwiaty na polanie Wszystko przemija co jest piękne Wszystko, co piękne jest...