Samotność boli Cię,
Trudno z nią żyć.
Wieczorem pusty dom
I po nim ślad.
Kolejny raz odszedł ktoś,
Zapewniał, że będzie Twój.
Taki pech,
Znowu pech.
Nie możesz przestać myśleć ciągle bo,
Wciąż pytasz - czemu ja, dlaczego mnie?
I martwisz się patrząc w noc,
A w sercu pulsuje żal,
Po co żyć w oczach łzy?
Korali sznur na szyję włóż,
Umaluj twarz i z domu wyjdź
I w niebo spójrz
Ucałuj świt,
Opadnie z Twego serca ból.
Być może tam już czeka ktoś,
Kto tak jak Ty boi się żyć.
Pogadasz z nim, otworzysz się
I już nie będzie więcej źle.
Bo człowiek rodzi się by z ludźmi żyć,
Rozmawiać, spacerować, marzyć, śnić,
Pomagać i pomoc brać,
Przy bliskim w nieszczęściu trwać.
Dobrze jest...
...takim być.
Korali sznur na szyję włóż,
Umaluj twarz i z domu wyjdź
I w niebo spójrz
Ucałuj świt,
Opadnie z Twego serca ból.
Być może tam już czeka ktoś,
Kto tak jak Ty boi się żyć.
Pogadasz z nim, otworzysz się
I już nie będzie więcej źle.
Korali sznur na szyję włóż,
Umaluj twarz i z domu wyjdź
I w niebo spójrz
Ucałuj świt,
Opadnie z Twego serca ból.
Być może tam już czeka ktoś,
Kto tak jak Ty boi się żyć.
Pogadasz z nim, otworzysz się
I już nie będzie więcej źle.