Παλι εσυ?
νομιζα οτι τα χαμε πει
δεν γουσταρω την παρεα σου γιατι εισαι νευρικη,
με αγχωνεις ολη την ωρα τι, που?
πως? γιατι?
ολο πρεπει... ολο μη!!!ολο μηπως... ολο τι??
ολο ερχεσαι και με συναντας στις μοναξιες μου,
με κανεις να αμφιβαλω να χανω τις αντοχες μου,
Με πιανει εντονος πονος στο στηθος,η μηπως
εισαι ο δαιμονας της ανασφαλειας μου φερνεις ριγος!
θελω μια παυση στον πονο μια σταση στο χρονο,
μεσα μου φλεγομαι λιωνω μα απ'εξω μου παγωνω!!
Θελω εσενα μωρο μου!
δωσε μου το φαρμακο μου!!
μεσα στο πυκνο καπνο μου,βρισκω το παυσιπονο μου!
Μα το παυσιπονο γινεται δηλητηριο,
και ο δαιμονας απο ενας γινεται ενα εκατομμυριο
χορευουν στο μυαλο μου...
μιλανε στο αυτι μου,
ψυθυριζουν στο τελος τρελαινουν την ακοη μου!!
καταστρεφουν τις αμυνες που χτιζω,
εντοπιζω
τους στιχους μου σαν κοκκινη λωριδα μες το γκριζο,
γρυλιζω ενα βημα μπροστα και δεκα πισω,
δεν γυαγιζω!Αρπαζω την λεια μου την ξεσκιζω!!
Παλι ξυπνησε ο εφιαλτης γυρισε,
το τερας μες στο δρομο με τις λευκες αιμα μυρισε!!
εκδικηση!!!
η μονη κινηση να τους τσακισω!!
Δεν ελπιζω στο να αφησω τιποτα ορθιο πισω!
Σε βρισκω ευαλωτο νευρικο λογω ηθους
τελειωνει ο αερας μες τους 4 τοιχους,
τρελεναισαι σε μπλοκαρω στα αριστερα του στηθους
σε θυμωνω σε θολωνω
εγω ειμαι ο δαιμονας του μισους!!
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΑΝΤΟ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΜΟΥ
ΕΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ!
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΠΑΛΗΚΑΡΙ ΜΟΥ
ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ!
Καλως ηρθες Ακη
οχι,οχι παλι εσυ
φυγε μεινε μακρια μου πουτανα ενοχη
οσο κανω λαθος βρισκω βαθος
μεγαλωνει ο λακκος ζωντανευει ο δρακος
φλεγομαι απο το παθος και ειμαι ρακος!!
ειμαι ετοιμος το παραδεχομαι φταινει οι αλλοι
παντου ομιχλη.
και εδω μπλοκαρισμενο το καναλι
για αυτο με λιωμενο νομισμα το δερμα μου καιω
να χω αλλο ενα σημαδι να θυμαμαι οτι φταιω,
φταιω το παραδεχομαι και το πληρωνω
επι τοπου γιατι το επιτοκιο ποναει του χρονου!
γι'αυτο ενοχες δεν θελω να κουβαλαω μωρο μου
ολα πανωστο τραπεζι ανοιχτα παιδι του δρομου
εγω ειμαι η ζηλια σε παω με τα χιλια
φυγε απο δω μωρη μην σου ματωσω τα χειλια.
δεν σε ξερω και ουτε θελω να σε ξερω
το αποφασισα
με μολυνες μια φορα απο τοτε σε σιχαθηκα
τωρα μπροστα μου εσυ πληγη ανοιχτη
με χτυπας στο ευαισθητο μου σημειο που ειναι η οργη
ανδρεναλινη ρεει στο νευρικο μου συστημα
δευτερο χτηπυμα προσβαλλεις, βριζεις, θιγεις αναμφιβολα
Φυγε,φυγε γρηγορα!τα ματια μου γουρλωνω
μπαινει γρεζι στην φωνη μου ξαφνικα ανεβαζοντας τονο
Μα ο Ακης μεσα μου λεει παλι να ηρεμησω!
Με χτυπας σε χτυπαω ποναω δεν μιλαω
αιματα τρεχουν απο το λαιμο μου τα δοντια μου σπαω
οσες δωσω και οσες φαω με ξες δεν σταματω
μα ειναι ανωφελο δεν θελω πλεον να σε πολεμαω.