Κύλαγαν οι μέρες δίχως λόγο, Ζούσα δίχως προορισμό, Έψαχνα στο άπειρο του κόσμου Τον δικό μου ουρανό. Ξαφνικά μπαίνει χρώνα απ'το σκοτάδι, Ξαφνικά στην καρδιά βεγγαλικά Με κοιτάς και φωτίζεται το βράδυ, Με φιλάς και όλα μοιάζουν μαγικά. Εφτά τα θαύματα κι εσύ ακομά ένα, Εφτά ζωές δεν θα χορτάσω να έχω εσένα Έφτά τα θαύματα κι εσύ το πιο μεγάλο Δεν θέλω πια απ' την ζωή μου τιποτα άλλο Τιποτα άλλο! Είχα κουραστεί να περνώ δρόμους Που δεν βγάζαν πουθενά Της καρδιάς μου όλα τα ταξίδια Άσκοπα και βαρετά. Ξαφνικά μπαίνει χρώνα απ'το σκοτάδι, Ξαφνικά στην καρδιά βεγγαλικά, Με κοιτάς και φωτίζεται το βράδυ, Με φιλάς και όλα μοιάζουν μαγικά. Εφτά τα θαύματα κι εσύ ακομά ένα, Εφτά ζωές δεν θα χορτάσω να έχω εσένα Εφτά τα θαύματα κι εσύ το πιο μεγάλο Δεν θέλω πια απ' την ζωή μου τιποτα άλλο. Εφτά τα θαύματα κι εσύ ακομά ένα, Εφτά ζωές δεν θα χορτάσω να έχω εσένα Εφτά τα θαύματα κι εσύ το πιο μεγάλο Δεν θέλω πια απ' την ζωή μου τιποτα άλλο Τιποτα άλλο!