Na tym zdjęciu prześwietlonym Oczy pełne nieba masz I przez ramię przewieszony Mój nieprzemakalny płaszcz Cała byłam w mgłach i kroplach Jak królowa mokrych serc Przeglądałam się w tych oknach Skąd muzyka szła i śpiew Otwórz serce otwórz tak Żeby móc swobodnie tańczyć Żeby nagle świat Nabrał smaku pomarańczy Otwórz serce otwórz tak Żeby móc do ciebie trafić Daj mi jakiś znak Zejdź z wyblakłej fotografii Na parkiecie było ciasno Gęstniał tłum z gasnącym dniem I z godziny na godzinę Czas nam coraz szybciej biegł Malowana światłem przestrzeń Wirowała w rytmie strun Jak odbity w lustrach refren Co się składał z kilku nut Otwórz serce otwórz tak Żeby móc swobodnie tańczyć Żeby nagle świat Nabrał smaku pomarańczy Otwórz serce otwórz tak Żeby móc do ciebie trafić Daj mi jakiś znak Zejdź z wyblakłej fotografii Czy pamiętasz peron w deszczu Gdy spóźniony pociąg wpadł Nim zdążyłam zająć miejsce Ruszył w przemoknięty świat Wagon malał na zakręcie Gdy znikała twoja twarz Na nieostrym trochę zdjęciu Oczy pełne nieba masz Otwórz serce otwórz tak Żeby móc swobodnie tańczyć Żeby nagle świat Nabrał smaku pomarańczy Otwórz serce, otwórz tak Żeby móc do ciebie trafić Daj mi jakiś znak Zejdź z wyblakłej fotografii Napisz Uuuuuuu Uuuuuuu Uuuuuuu-aaa