Har ei greie om to som du kjenne Om dei fyste han og henne Dago gjekk på eit vis I eit tomannsparadis Der gjekk dei vel hånd i hånd, kan hende Det æ sangen om Adam og Eva Det æ sangen om det å leva Om å vara ein kar I eit paradispar Og noko om det å måtte streva Han Adam hadde altfør dårlig drakt Han Adam gjekk og fraus, i all sin prakt Han Adam ville høgge lite ved Men ho Eva ba'n finne se eit anna tre Før ho Eva vil'ha treet sitt i fred Han Adam hutra og gløtta mot treet Syns det va noko uggint ve'det Gubbin gjekk rundt i ring Eva less som ingenting, Men va ho åleine, gjekk ho te det Så ein mørgo ho sat der og tenkte Låg ein høggørm i graset og blenkte Han va ussel på lét Bau på eplo og vet Og ho takka nå ja te alt'n skjenkte Han Adam hadde altfør dårlig drakt, Va noko uggint med treet Rasla i graset ved det Likevæl sat ho Eva der Ho va fryd og han va gammen og vara i samen Ruskut sjø og lomske skjær Med eit eple i magin kom skammen Det vart ansleis å vara samen Så kom Kain så kom Abel Det vart blod det vart sabel Teslutt fekk dei sule bak og amen Turtelduvo vist øss leie Kjem te svi viss du vil kleie Legge paradis brakk Med nikk og takk Men resten - det bli vår eigen greie Han Adam hadde altfør dårlig drakt,