Vil nevne eit navn – ein unevnelig fyr Mø vaks opp som følk, han va frykta som dyr Men tankin æ fri og no si e det, rank E va den frie og han heitte Frank Sku passe øss vel, halde avstand te han Som stal som ein ravn og kunn slå som ein mann Men om mø sku møte'n når blikket va klart Så virka'n så fin – og det syns mø va rart Han bau vel på juling når vått veikna vete Og bakom ein mur luska livet i luv Men såg du'n i augo og tok imot nevin Så møtte du alder ein ærligar tjuv I styrke og kamp va'n fleirføldige mann I augutn svei ein utemmelig brann I bringa hass stod eit evindele slag Der svartaste natt braut med skiraste dag Han bau vel på juling når vått veikna vete Og bakom ein mur luska livet i luv Men såg du'n i augo og tok imot nevin Så møtte du alder ein ærligar tjuv E hørde det gøtt og e veit det så vel; At tjuven va tjuv – kan 'kji skrivast i hjel Men mø veksla alder eit hatefullt ord Mø vaks opp ilag – men i skugge og sol Han levde i motstryk men strauk med te sist Og følk felde dom over vilje og brist Frå hjarta mitt draup det ei tåre så blank Då spatak med jord vart te friheit før'n Frank Han bau vel på juling når vått veikna vete Og bakom ein mur luska livet i luv Men såg du'n i augo og tok imot nevin Så møtte du alder ein ærligar tjuv.