Ο πετεινόν κακανίζ' Η κοσάρα παίρ' εκεί Εχ και πάγω σον παρχάρ Τη σεβντά μ' φέρεν εκεί Το τυφέκι μ' έσυρα Εποίκεν τούμπα- τούμπα Η σεβντά μ' εμόρφυνεν Έντον άμον ζουμπά Σον παρχάρ' εχ και θα πας Λύουμαι ασην σεβντά σ' Τον Θεό σ' αν αγαπάς Ντο είναι ατά ντ' ευτάς: Άντα τραγωδείς εσύ Ούλοι πα τερούν εσέ Εσέν τα παληκάρια Ούλια αγαπούν εσέ