Gölgeler içinde kalamam her gece ben
Duvarlar tehlike
Göremem önümü düştüm hep en yüksekten
Nasıl bir bilmece
Gölgeler içinde kalamam her gece ben
Duvarlar tehlike
Göremem önümü düştüm hep en yüksekten
Nasıl bir bilmece
Kaybettim aklımı tanrım
Durmadım her gece yazdım
Söyle çıkış yolu var mı
Bu cehennem hep bizleri yaktı
Hayatsa aldı götürdü
Alev ortasına bıraktı
Suçum yok takatim
Kalmadı artık ben gökleri yaktım
Bazense göklere baktım
Bakıp gözleri kararttım
Yazdığım satırlarda bile vardı
Sanırım tek dilek hakkim
Tek dilediğimi yaşattım
Yaşadıkça bunu başardım
Kaderin ağları çözüldü
Sonsuzluğuma bir el uzattım
Ruhum uzaklara daldı
Sanrılar yakamı bıraktı
Sandığım sanki bir hissizlik
Kayboldum derinde kaldım
Geçmişe dair hep anlık
Ne varsa geride bıraktım
Gökyüzü yangın yeri ama
Denizler de var hep bir kaygı
Duvarlar tehlike
Nasıl bir bilmece
Çıkamıyoruz yine
Karanlığım ezberimde
En derine daldıkça
Hayalleri yaktıkça
Daha da batarsın dibe
Hayati yaşadıkça
Gölgeler içinde kalamam her gece ben
Duvarlar tehlike
Göremem önümü düştüm hep en yüksekten
Nasıl bir bilmece
Gölgeler içinde kalamam her gece ben
Duvarlar tehlike
Göremem önümü düştüm hep en yüksekten
Nasıl bir bilmece