Bahçemde güneşten, yüzü parlak ve ateşten Düşün özlendiğini, kaç bi' trenle ve de gizlen Akşamları saysam ya da yollar senin olsun Yürüdüysek de ne olmuş yolu nisan gecesinden? Yakalandım bileğimden Basit ilmekleri saydık Ne zamanmış, ne mekândır Kokun aklın izinden Ay doğacak Yine düşten düşe dönsek Uyanınca gümüş iplikleri gizden gize çözsek Ellerin derine, saçların külüne yanmayınca günü saymam Ruh darılsa bile rengin olmadığı kumların yanına varmam Dön gel, özlemeyi bilmiyor gibiyim, aklımın yarısı saydam Hiç kıpırdamadan öyle durmayı bilir miyim? Yine de sanmam