Jestem zmieszany i nie wiem co myśleć
Lubisz mnie żuć, wypluwać co chwilę
Podeptany znów, wstanę i prysnę
Pojadę daleko, gdzie nie ma złych istnień
Wychodzę na miasto i tak sobie płynę
Widzę was z góry i wkurwiony błyszczeć chcę
Jak Gwiazda Polarna, wskażę ci drogę do miast kąpiących się w złocie
Nostalgia nastała i milion roześmianych dusz
Ucichło gdzieś w tyle i chciałbym coś czuć
A czuję, że gniję i chcę złapać czas, a zegar wciąż bije
Jestem jak zapalniczka, masz mnie na co dzień
Daję ci ciepło i daję ci ogień
I zabijam mrok i zamieniam noc w dzień
Możesz mnie zniszczyć i nikt się nie dowie, he
♪
Serce z lodu, pękło, tysiąc kawałków
W każdym inna melodia
Będzie grana już wieczność, hej
Serce z lodu, pękło, tysiąc kawałków
W każdym inna melodia
Będzie grana już wieczność
♪
Jem se żelki przed lustrem
Otwieram oczy, jest puste
Nie wiem czy jestem, czy nie ma mnie
Nie mam odbicia, lecz widać cień
Słodko-gorzka historia
O chłopcu, który zapomniał
Co znaczy smutek, co znaczy śmiech
Utknął po środku, bez wyrazu gdzieś
Bez wyrazu gdzieś
Bez wyrazu gdzieś
Bez wyrazu gdzieś, ej
A teraz błądzi po świecie i szuka
Może ktoś weźmie do siebie, posłucha
Jego przykrej historii o lodowym sercu rozbitym na tysiące wersów
♪
Serce z lodu, pękło tysiąc kawałków
W każdym inna melodia
Będzie grana już wieczność, hej
Serce z lodu, pękło, tysiąc kawałków
W każdym inna melodia
Będzie grana już wieczność