Lang gewacht
En stil gezwegen,
Nooit gedacht,
En toch gekregen!
Lang gewacht
En toch gekregen!
Ik heb lang, lang, lang, lang, zo lang gewacht.
Maar daarin lag toch mooi wel mijn kracht!
Ik wachtte per dag wel zo'n uurtje of tien
Totdat ik een ons woog – je kunt het nog zien.
Mijn vrienden die vroegen: 'Is dat nou geen straf?'
Maar dan zei ik fijntjes: 'Ik wacht rustig af!'
Direct na het opstaan, om klokslag half acht,
Liep ik naar het tuinhek, en zat ik op wacht.
De mensheid van heden heeft altijd maar haast:
Ze rennen en vliegen en hijgen!
En dat geeft weer stress, en dan zijn ze verbaasd
Dat zij dan een hartaanval krijgen.
Maar haastige spoed is zo zeer zelden goed,
Vooral voor een dame met smaak,
Die nipt heel geduldig haar witte Vermouth,
En slaat dan een prins aan de haak!
Lang gewacht
En stil gezwegen,
Nooit gedacht,
En toch gekregen!
Lang gewacht
En toch gekregen!
Ik heb lang, lang, lang, lang, zo lang gewacht.
Maar dat heeft mij ook heel veel gebracht!
Het gros van de mensen vindt wachten zozo
Maar Samuel Beckett wacht nog op Godot
'T Is net als met wijn: als je lang genoeg wacht,
Dan wint het aan diepte, bouquet en aan kracht.
En kijk maar naar mij: aan het eind van de rit,
Lig ik wel in bed met een konink'lijk lid!
Men zegt vaak: 'Geduld is een heel schone zaak',
Iets wat ik oprecht kan beamen.
Ik zag het als opdracht, ja zelfs als mijn taak,
Mijzelf in geduld te bekwamen.
Zo werd ik de winnaar en won ik de strijd,
En kreeg ik in alles mijn zin.
Ik heb lang gewacht en nam rustig de tijd...
Maar straks ben ik zijn koningin!!
Lang gewacht
En stil gezwegen,
Nooit gedacht,
En toch gekregen!
Lang gesmacht
En toch gekregen.