Als je oma koningin is
En je pa haar oudste zoon
Dan begin je te beseffen,
Op een dag draag ik hun kroon
En dat ding kan zwaar of licht zijn
En ik weet niet of die staat
Maar dat kreng gaat wel bepalen
Hoe mijn leven verder gaat
Ben ik hier wel voor gemaakt?
Telkens als het me raakt
Dat ik mezelf ben verloren
Denk ik stel je niet aan
Je bent hier voor geboren...
Je gaat de weg al eeuwen oud
Je volgt hun pad dat is vertrouwd
Met open hart en open ogen
Je gaat de weg al eeuwen oud
Je volgt hun pad ja, dat is vertrouwd
Met open hart en open ogen
Als je broer ooit wordt geroepen
Tot het ambt van koningschap,
Ben je lange tijd reserve
En dat maakt de keuzes krap
Toen mijn neefje werd geboren
Voelde ik niet meer die last
Maar hij is niet te benijden
Alles staat voor hem al vast
Ik ben hier niet voor gemaakt
Weet dat het me raakt
Dat hij het juk moet dragen,
De troon eenzaam bewaakt
Kan ik dit van hem vragen?
Je gaat de weg al eeuwen oud
Gevangen in een kooi van goud
Gesloten hart, gesloten ogen
Je gaat de weg al eeuwen oud
Je volgt hun pad ook al voelt dat fout
En je hoopt op mededogen ...
De verschillen worden groter
Want mijn bloed is minder blauw
Maar nog steeds mag ik niet kiezen
Voor de vrouw van wie ik hou
Hij en ik blijven verbonden
Heus daar kun je van op aan
Maar het zal op mijn manier zijn
Door mijn eigen weg te gaan
Dus, groeien wij uit elkaar?
Door mijn liefde voor haar
Een nieuwe weg om in te slaan
Een ander pad om op te gaan
Naar waar ooit mijn dromen vlogen ...
Je gaat de weg al eeuwen oud
Je volgt hun pad dat is vertrouwd
Met open hart en open ogen
Is dit mijn weg om in te slaan?
Is dit het pad om op te gaan?
Met open hart en open ogen