Is alles verloren
Wanneer zelfs je zonen,
Je woorden niet horen;
Hun rug aan je tonen?!
Mijn 'goede raad' faalde.
Hun afkomst bepaalde
De weg te gaan die zij nu gaan.
De dood heeft gewonnen
En alles ontnomen.
Zij werden pionnen,
Wat ik wou voorkomen!
Maar sluit niet je ogen!
Volg vol mededogen,
De weg die je zelf kiest te gaan!
Wijs me niet af!
Kom ik ooit af van die straf?!
Bedolven onder de blaam!
Maar noem toch mijn naam!
Diana!
Wijs me niet af!
'K Was altijd bang maar nooit laf!
Veel waar ik mij nu voor schaam.
Maar niet voor mijn naam!
Dus noem mijn naam!!
Als jaren vervliegen
En beelden vervagen,
Begint ook het liegen
Als antwoord op vragen.
Dan word je als moeder
Beschreven als loeder!
Een Liefde, geëindigd in bloed!
Toen kreeg jullie leven
Een ándere wending:
Door wanhoop gedreven,
Geen happy-ending!
'K Heb jullie verraden.
En smeek om genade!
Hoe maak ik die fout ooit nog goed?!!
Wijs me niet af!
Kom ik ooit af van die straf?!
Bedolven onder de blaam!
Maar noem toch mijn naam!
Diana!
Wijs me niet af!
'K Was altijd bang maar nooit laf!
Veel waar ik mij nu voor schaam.
Maar niet voor mijn naam!
Dus noem mijn naam!!
Dus wees waakzaam voor de monsters,
En vertrouw alleen op God!
Want ze drijven je hun tunnel in,
En maken je kapòt!!
Wijs me niet af!
Kom ik ooit af van die straf?!
Bedolven onder de blaam!
Maar noem nog mijn naam!
Diana!
Wijs me niet af!
'K Was altijd bang maar nooit laf!
Veel waar ik mij nu voor schaam.
Kijk ik terug, staat alles in een ander licht
Kom t'rug bij mij!
De woorden die ik ooit zei...
Dus wijs mij niet af!
Wijs mij niet af!!!
Dus wijs mij niet
Af!!!